-->

i Love to Create!

I AM

image
Hello,

I'm ΔΗΜΗΤΡΗΣ Β. ΚΑΡΕΛΗΣ

Ονομάζομαι Δημήτρης Καρέλης, είμαι πτυχιούχος του Τμήματος Σπουδών στον Ελληνικό Πολιτισμό της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του ΕΑΠ και φοιτητής στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Δημόσια Ιστορία» του ΕΑΠ. Γεννήθηκα στη Λαμία και ζω στη Καλλιθέα Αττικής, είμαι παντρεμένος και έχω ένα γιο. Εργάζομαι ως υπάλληλος στον όμιλο Δ.Ε.Η. Α.Ε. από το 1993 και υπηρετώ στο Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Ηλεκτρικής Ενέργειας (Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε.). Σήμερα είμαι συνδικαλιστής, Εκτελεστικός Σύμβουλος Πολιτιστικών Θεμάτων και Μέλος του Δ.Σ. της ΓΕΝ.Ο.Π-Δ.Ε.Η.-Κ.Η.Ε., ενώ χρημάτισα επί σειρά ετών Πρόεδρος, Γενικός Γραμματέας και Αντιπρόεδρος Δ.Σ. του ιστορικού συνδικάτου «Πανελλαδικός Σύλλογος Καταμετρητών-Εισπρακτόρων Δ.Ε.Η.». Είμαι αυτοδίδακτος ζωγράφος, με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Από την παιδική μου ηλικία, με πυξίδα τις πνευματικές και καλλιτεχνικές μου ανησυχίες, ξεκίνησα ένα μακρύ ταξίδι στο χώρο του πολιτισμού, της ιστορίας, της τέχνης, της παράδοσης, της γραφής, του λόγου και του στοχασμού.


Education
University

Culturologist

Postgraduate

Master of Arts in Public History

School of Amusement

Self-taught painter


Experience
Electricity worker

Public Power Corporation of Greece

Historical

Historical author-researcher

Painter

Art and painting lover


My Skills
Writing
Painting
Disquisition
Design

About Books

«Η βιβλιοθήκη κατοικείται από πνεύματα που βγαίνουν από τις σελίδες τη νύχτα». – Ιζαμπέλ Αλιέντε.

friendship

«Ένα μόνο τριαντάφυλλο μπορεί να είναι ο κήπος μου, αλλά μόνο ένας φίλος, ο κόσμος μου». – Λέο Μπουσκάλια

be yourself

«Να είσαι ο εαυτός σου, αλλά πάντα ο καλύτερος εαυτός σου». – Karl G. Maeser

about love

«Το να αγαπιέσαι βαθιά σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς βαθιά σου δίνει κουράγιο». – Λάο Τσε.

WHAT I DO

Author-writer

«Είτε γράψε κάτι που αξίζει να διαβαστεί, είτε κάνε κάτι που αξίζει να γραφτεί», Βενιαμίν Φραγκλίνος

Culturologist

«Ο πολιτισμός δεν κληρονομείται, κατακτάται», Αντρέ Μαλρώ

Painter

«Η ζωγραφική είναι απλώς ένας άλλος τρόπος να κρατάς ημερολόγιο», Πάμπλο Πικάσο

Some of my work
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο Δημήτρης Καρέλης στην εκπομπή της Κάτιας Μακρή και του Μάνου Νιφλή, στον Real FM 97,8 για την μηνιαία καταμέτρηση



Ο Δημήτρης Καρέλης στην εκπομπή της Κάτιας Μακρή και του Μάνου Νιφλή, στον Real FM 97,8 για την μηνιαία καταμέτρηση

Ο Δημήτρης Καρέλης στην εκπομπή της Κάτιας Μακρή  και του Μάνου Νιφλή, στον Real FM 97,8, μιλά για την μηνιαία καταμέτρηση Ηλεκτρικής Ενέργειας από το ΔΕΔΔΗΕ.


Στο 08.40΄΄

https://media.real.gr/filesystem/Multimedia/mp3/29-01-2024_MAKRH-NIFLHS_04_id84250.mp3

Με τους «Αταίριαστους» Γιάννη Ντσούνο - Χρήστο Κούτρα, στον ΣΚΑΪ, δυο λόγια για τους «έξυπνους μετρητές»


 Με τους «Αταίριαστους» Γιάννη Ντσούνο - Χρήστο Κούτρα και την κ. Ειρήνη Δράγαση, στον ΣΚΑΪ, δυο λόγια για τους «έξυπνους μετρητές» (στο 01.06.25).

https://www.skaitv.gr/.../2023-11-08-09/atairiastoi-08112023


Από την ανοσία της αγέλης, στην αγελαία ανοησία;

Συσσίτιο στη γρίππη του 1918.
Από την ανοσία της αγέλης, στην αγελαία ανοησία;
Είναι βέβαιο πως δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση, αλλά σε μια πρωτόγνωρη επιλογή διαχείρισης μιας υπαρκτής, είναι η αλήθεια, πάνδημης κρίσης. Πανδημίες και επιδημίες, λοιμοί και θανατηφόρες ασθένειες έπληξαν τον πλανήτη και τις ανθρώπινες κοινωνίες ουκ ολίγες φορές. Να θυμηθούμε το λοιμό των Αθηνών («σύνδρομο του Θουκυδίδη») το 430 π.Χ. που αποδεκάτισε την πόλη, την «Ιουστινιάνειο» πανώλη τον 6ο αιώνα  μ.Χ. με τα 15 εκ. θύματα, τη Μεγάλη Πανώλη ή Μαύρο Θάνατο που στοίχισε τη ζωή 25 εκατ. ανθρώπους στα τέλη της δεκαετίας του 1340, την Ευλογιά  (15ος -17ος αιώνας), τη Χολέρα (1817-23), ως τις φονικές πανδημίες γρίπης του 20ου αιώνα, την Ισπανική γρίπη με πάνω από 50 εκατομμύρια νεκρούς το 1918, την επιδημία τύφου στη Ρωσία το 1918-22 με 3 εκατ. να πεθαίνουν, την Ασιατική γρίπη 1957-58 που στοίχισε τη ζωή σε περίπου ένα εκατ. ανθρώπους, τη Γρίπη του Χονγκ Κονγκ το 1968 που ήταν υπεύθυνη για το θάνατο 500.000-1.000.000 ανθρώπων παγκοσμίως, την πανδημία της Ρωσικής Γρίπης, 1977-78 με 700.000 θανάτους, αλλά και την πανδημία HIV/AIDS, με την παγκόσμια εξάπλωση και τα 36 εκ. νεκρών από το 1981 ως το 2012.
Ωστόσο, οι κοινωνίες ποτέ δεν σταμάτησαν να λειτουργούν, παρότι το πλήγμα ήταν σε κάθε περίπτωση μεγάλο, ενώ οι δυνατότητες της ιατρικής επιστήμης απειροελάχιστες, ως μηδενικές, σε σχέση με τη σημερινή εποχή.
Στην σημερινή περίπτωση του κορονοϊού, το μεγαλύτερο ποσοστό των θανάτων παγκοσμίως, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, αφορά χαμηλά ποσοστά, με μεγαλύτερα στο Βέλγιο με 0, 047%, την Ισπανία με 0,043%, την Ιταλία με 0,038%, τη Γαλλία με 0,029%, την Αγγλία με 0,022%, την Ολλανδία με 0,021%, την Ελβετία με 0,016%, τη Σουηδία με 0,015% και στις ΗΠΑ 0,012%, ενώ στον αντίποδα με εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά, βρίσκονται χώρες με μεγάλο πληθυσμό όπως η Ινδία με 0,000036%, η Συρία με 0,00001%, αλλά και άλλες χώρες με ποσοστό θανάτων γύρω στο 0,001%, όπως η Ελλάδα, η Φινλανδία, η Αλβανία, η Κροατία, η Πολωνία, η Βραζιλία, το Περού, η Χιλή και η Αλγερία.
  • Αναρωτιέμαι λοιπόν, ποιος μας εξασφαλίζει πως το μοντέλο που έχει επιλεγεί είναι η μοναδική ενδεδειγμένη λύση, όταν ούτε ιστορικό προηγούμενο πλήρους αποκλεισμού έχουμε κι όταν άλλα μοντέλα (Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ) έχουν μεγαλύτερη επιτυχία, με το μικρότερο δυνατό κόστος στην κοινωνία; 
  •  Πότε και πως μπορεί να επιτευχθεί η απαιτούμενη, κατά τους ειδικούς, γενική ανοσία στον πληθυσμό, εφόσον οι «γνωστοί» νοσούντες είναι λίγοι, ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας;
Μάθαμε τον παράγοντα R, δηλαδή τον πραγματικό ρυθμό αναπαραγωγής του ιού και χάσαμε τον παράγοντα Α, δηλαδή τον ίδιο τον άνθρωπο, παρότι ισχυριζόμαστε πως όλα γίνονται για την προστασία του.
  •  Ποιος μας διασφαλίζει πως τα «υποκείμενα νοσήματα» των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού δεν θα είναι αύριο οι κύριες αιτίες θανάτου σε μεγάλη μερίδα πληθυσμού και σε τεράστια πιθανόν κλίμακα, δεδομένης της παραμέλησης ή της άγνοιας της επικινδυνότητας της νόσου; 
  •  Δεν θα είναι οι θάνατοι αυτοί απότοκα της κακής ή ανεπαρκούς διαχείρισης μια κρίσης, η οποία ίσως έχει υπερεκτιμηθεί ή διογκωθεί τεχνητά;
  •  Ποιος γνωρίζει τις μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στην υγεία των εγκλεισμένων ανθρώπων από την αρνητική τους ψυχολογία, την έλλειψη δραστηριότητας και την καθιστική ζωή;
Φτάσαμε στο σημείο να πρυτανεύει η λογική «Πας μη ων μεθ’ ημών, καθ’ ημών», για όσους έχουν διαφορετική άποψη, μ’ ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει, εξαίροντας υπέρμετρα την λογική της καραντίνας, ενώ οι διαφαινόμενοι κίνδυνοι από τον στραγγαλισμό της οικονομίας είναι ανυπολόγιστοι και παράγουν αλυσιδωτές αντιδράσεις, οι οποίες πιθανόν να φέρουν περισσότερα θύματα από αυτά της ασθένειας που προκαλεί ο κορονοϊός. Δεν μιλούμε με βάση συνωμοσιολογικές θεωρίες, καθώς προτάσσουμε τη ρεαλιστική θεώρηση ενός υπαρκτού προβλήματος, με όρους επιστημονικούς κι όχι κατ’ ανάγκη ιατρικούς και υγειονομικούς.

  • Ποιος μπορεί με βεβαιότητα να πει πως θα είναι σε λίγο και για πόσα χρόνια η παγκόσμια οικονομία;
  •  Πόσες επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να κλείσουν και πόσοι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην ανεργία;
  • Θα πει κανείς πως η ανθρώπινη ζωή έχει τον πρώτο λόγο. 
  •  Ναι, αλλά πως θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε τις εξεγέρσεις που θα φέρουν όλα τα παραπάνω, την επισιτιστική κρίση και όλα τα συνεπακόλουθα μιας κρίσης τέτοιου μεγέθους;
Μαθαίνουμε για παράδειγμα, ότι οι Έλληνες αγρότες μειώνουν την καλλιέργεια κηπευτικών και άλλων εδώδιμων προϊόντων, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον επισιτισμό των Ελλήνων, καθώς ουδεμία πρόνοια υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια για την καταγραφή των αναγκών σε προϊόντα που, αντί να εισάγουμε, έπρεπε να καλλιεργούμε οι ίδιοι, όπως γινόταν παραδοσιακά.
Χρειάζεται λοιπόν μια ρεαλιστική και πολύπλευρη, πατριωτική διαχείριση της κρίσης, για να μην αναγκαστούμε αύριο να τρώμε τις σάρκες μας, αλλά να «διαβούμε τον Ρουβίκωνα» με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Πρέπει εν κατακλείδι, να προσέξουμε να μην περιέλθουμε αντί στην «ανοσία της αγέλης», στην «αγελαία ανοησία», με το «κάντο όπως οι άλλοι»…

«Alea jacta est ή ο κύβος ερρίφθη»…

Δημήτρης Καρέλης

Νοσοκομείο στη φονική γρίππη του 1918, στην Αμερική.

Όταν η Ελληνική Χωροφυλακή έσβηνε φωτιές σε Δομοκό, Ρέθυμνο και Γαλατά…

Όταν η Ελληνική Χωροφυλακή έσβηνε φωτιές σε Δομοκό, Ρέθυμνο και Γαλατά…
Το φαινόμενο της πυρκαγιάς υπήρξε ανέκαθεν ιδιαιτέρως επικίνδυνο. καθώς τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους οι αρμόδιες υπηρεσίες, πριν σαράντα χρόνια, ήταν πενιχρά σε σχέση με αυτά που, δυνητικά, έχουν στη διάθεσή τους οι σημερινές υπηρεσίες πυρόσβεσης.
Οι επαρχιακοί δήμοι και οι κοινότητες συνέτασσαν υποχρεωτικά κατάλογο μελών ομάδων πυρασφάλειας, οι οποίες ήταν στοιχειωδώς εκπαιδευμένες και επιφορτισμένες με την αντιμετώπιση σε πρώτο χρόνο, εστιών φωτιάς, κυρίως σε δασικές και περιαστικές εκτάσεις, είχαν όμως καθήκον να ειδοποιήσουν άμεσα, με κάθε πρόσφορο μέσον και τρόπο, την αρμόδια Δασική Υπηρεσία, ώστε να επέμβει άμεσα.
Στην προσπάθεια αυτή συνέβαλαν καθοριστικά οι τοπικές στρατιωτικές αλλά και αστυνομικές δυνάμεις.
Ιδιαιτέρως εκτιμήθηκε για παράδειγμα, από το πανελλήνιο, η συνδρομή των ανδρών του Σώματος της Ελληνικής Χωροφυλακής το καλοκαίρι του 1978 (Η Ελληνική Αστυνομία με τη σημερινή της μορφή δημιουργήθηκε το 1984, με την συγχώνευση της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων), κατά τη διάρκεια, κυρίως της θερινής περιόδου, στην κατάσβεση των πυρκαγιών, όπως αναφέρουν σε σχετικά επαινετικά τηλεγραφήματα και επιστολές, ο τότε Νομαρχιακός Σύμβουλος της Επαρχίας Δομοκού κ. Φώτης Σκλατινιώτης, ο Δήμαρχος Ρεθύμνου και ο Πρόεδρος της Κοινότητος Γαλατά Τροιζηνίας, όταν σβήστηκαν άμεσα σοβαρές και επικίνδυνες πυρκαγιές εντός των πόλεων του Δομοκού και του Ρεθύμνου, αλλά και σε κατοικημένη περιοχή του Γαλατά.
Δείτε το σχετικό απόσπασμα από το περιοδικό Επιθεώρηση Χωροφυλακής (1978, τ. 106, σελ. 750):
«Η ΣΥΝΔΡΟΜΗ τῶν ἀνδρῶν τοῦ Σώματος, κατὰ τὴν διάρκειαν, κυρίως τῆς θερινῆς περιόδου, στὴν κατάσβεση τῶν πυρκαϊῶν ἦταν μεγάλη καὶ ἐκτιμήθηκε ἀπὸ τὸ πανελλήνιο.
Τὴν ἐκτίμησή του καὶ τὶς εὐχαριστίες ἐξέφρασε, μὲ ἔγγραφό του Δήμαρχος Ρεθὺμνου, πρὸς τὸν Διοικητὴ τοῦ Π.Σ.Ο.Χ. Κρήτης, γιὰ τὴν οὐσιαστικὴ βοήθεια τῶν Δοκίμων Χωροφυλάκων στὴν κατάσβεση τῆς πυρκαϊᾶς ποὺ ἐκδηλώθηκε στὴν ἄκρη τῆς πόλεως.
Μὲ τηλεγράφημά του ἐπίσης, Νομαρχιακὸς Σύμβουλος τῆς Ἐπαρχίας Δομοκοῦ κ. Φώτιος ΣΚΛΑΤΙΝΙΩΤΗΣ, ἐξέφρασε τὶς εὐχαριστίες του στὸν Διοικητὴ τῆς Διοικήσεως Χωροφυλακῆς Λαμίας γιὰ τὴν συμβολὴ τῶν ἀνδρῶν τῆς Διοικήσεως στὴν κατάσβεση τῆς πυρκαϊᾶς στὸ Δομοκὸ, ὄπου μὲ τὶς ὑπεράνθρωπες προσπάθειες ποὺ κατέβαλαν, περιώρισαν τὴν καταστροφὴ τοῦ κέντρου τῆς πόλεως.
Τέλος, Πρόεδρος τῆς Κοινότητος Γαλατᾶ Τροιζηνίας, μὲ ἔγγραφό του ποὺ ἔστειλε στὸν Διοικητὴ τῆς Διοικήσεως Χωροφυλακῆς Πειραιῶς, ἐξέφρασε τὶς εὐχαριστίες του γιὰ τοὺς ἄνδρες τοῦ Σταθμοῦ Χωροφυλακῆς Γαλατᾶ, οἱ ὁποτοι συνετέλεσαν στὴν κατάσβεση τῆς πυρκαϊᾶς σὲ περιοχὴ τῆς Κοινότητός του».
Δ.Κ., όπως Δον Κιχώτης…

Είναι ή όχι απελευθερωμένη ήδη η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα;


Είναι ή όχι απελευθερωμένη ήδη η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα;
Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα του οποίου η απάντηση θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα της ύπαρξης της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ», της αποκοπής δηλαδή του 30% της ΔΕΗ και της δημιουργίας μιας νέας καθετοποιημένης επιχείρησης που με απλά λόγια θα παράγει και θα εμπορεύεται ηλεκτρική ενέργεια.
Η εσπευσμένη και η εν κρυπτό, κατ’ ουσία, εισαγωγή για συζήτηση και ψήφιση στη βουλή ενός τόσο σοβαρού θέματος, όπως αδιαμφισβήτητα είναι αυτό της πλήρους ιδιωτικοποίησης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, δεν επέτρεψε την σφαιρική ενημέρωση του τελικού πελάτη – καταναλωτή για το τι ισχύει σήμερα, ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας προς την Ε.Ε. και σε ποιο βαθμό έχουν υλοποιηθεί ως σήμερα, ποιο είναι το πιθανό όφελος από τη δημιουργία, την πώληση ή παραχώρηση, κατ’ άλλους ξεπούλημα σε ιδιώτες, ενός σημαντικού μέρους της παραγωγικής διαδικασίας κλπ. Όλη η συζήτηση επικεντρώθηκε στους «κακούς συνδικαλιστές» που δεν επιθυμούν την πρόοδο και την ανάπτυξη, που θέλουν να αποδομήσουν τη χώρα και την οικονομία της. Καμιά κουβέντα για το ποιος δημιούργησε και εξέθρεψε το νοσηρό φαινόμενο του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, καμιά προσπάθεια (...γιατί άραγε;;;) να αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν στην κάθε πλευρά. Με τούτο όμως το ζήτημα θα ασχοληθούμε εκτενώς και σύντομα, ας επανέλθουμε τώρα στο θέμα μας.
Είναι ή όχι ήδη απελευθερωμένη η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα; Η απάντηση είναι ναι, σαφής και ξεκάθαρη και απορρέει από το θεσμικό πλαίσιο του Ν.2773/1999 και του Ν.4001/2011 (ΦΕΚ 179 Α’/22.08.2011) που διέπει την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας εδώ και τρία χρόνια. Σύμφωνα με το νόμο η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) αποφασίζει για τη χορήγηση, τροποποίηση και ανάκληση των αδειών  Παραγωγής, Προμήθειας και Εμπορίας Ηλεκτρικής Ενέργειας.
Υπάρχουν εταιρίες που δραστηριοποιούνται ήδη στην παραγωγή, αγορά και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα; Και εδώ λοιπόν η απάντηση είναι ξεκάθαρη, ναι βεβαίως υπάρχουν:

ELPEDISON Power.
Με τις 2 ιδιόκτητες μονάδες της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στη Θίσβη Βοιωτίας και τη Θεσσαλονίκη, με αποκλειστικό καύσιμο το φυσικό αέριο, διαθέτει συνολική εγκατεστημένη ισχύ 820 MW. Η ELPEDISON Energy καλύπτει τις ανάγκες τόσο οικιακών όσο και επιχειρησιακών πελατών. Μέτοχοι είναι έμμεσα ο όμιλος Λάτση και το ελληνικό δημόσιο μέσω των ΕΛΠΕ, η ιταλική Edison, ο όμιλος Μπόμπολα μέσω της Ελλάκτωρ και ο όμιλος Βιοχάλκο (Στασινόπουλος) μέσω της Χαλκόρ.

Watt & Volt A.E. 
Η εταιρεία ανήκει στις οικογένειες Χονδρή και Παπαναγιώτου και απέκτησε άδεια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας το 2011 (ως Black Pearl Energy, για 200 MW). Έχει πελατολόγιο περίπου 4.000 εμπορικών καταναλωτών κυρίως στη μέση και τη χαμηλή τάση, ενώ επιδιώκει να επεκταθεί και στους οικιακούς καταναλωτές.

Ηρων Θερμοηλεκτρική. 
Η εταιρεία δραστηριοποιείται τόσο στην προμήθεια ενέργειας σε μεγάλους πελάτες (εμπόριο, βιομηχανία) όσο και -κυρίως- στην παραγωγή ενέργειας μέσω δύο ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων (Ηρων Ι και Ηρων ΙΙ), συνολικής ισχύος 582 MW.  Ελέγχεται κατά 50% από τον όμιλο ΓΕΚΤΕΡΝΑ του επιχειρηματία Γ. Περιστέρη, που αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες στην παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, και τη γαλλική Gaz De France Suez.

Greek Environmental & Energy Network.
H εταιρεία δραστηριοποιείται με το εμπορικό όνομα Green στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας τόσο σε οικιακούς και εμπορικούς πελάτες της χαμηλής τάσης όσο και σε εμπορικούς και βιομηχανικούς καταναλωτές της μέσης τάσης. Εξυπηρετεί περί τους 1.500 καταναλωτές. Μέτοχός της είναι η ναυτιλιακή εταιρεία Antipollution ΑΝΕ, που δραστηριοποιείται στη μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων.

Volterra A.E.
Αποτελεί κοινή (50-50%) εταιρεία του κατασκευαστικού ομίλου J&P Αβαξ των Ιωάννου-Παρασκευαΐδη και της ιταλικής Sorgenia Spa που ιδρύθηκε το 2010 και διαθέτει άδεια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας 310 MW. Δραστηριοποιείται εμπορικά στη χαμηλή τάση σε οικιακούς καταναλωτές και στη μέση τάση σε εμπορικούς και βιομηχανικούς πελάτες.

Protegia.
Είναι ο ενεργειακός βραχίονας του ομίλου Μυτιληναίου που διαχειρίζεται τόσο το παραγωγικό όσο και το εμπορικό χαρτοφυλάκιο του ομίλου. Προς το παρόν δραστηριοποιείται μόνο στη χονδρεμπορική αγορά, με άδεια εμπορίας 310 MW, ωστόσο στρατηγικός στόχος της είναι να μπει και στη λιανική αγορά ηλεκτρισμού. Ο όμιλος διαθέτει τρεις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 1200 ΜW στη Βοιωτία και τους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας, καθώς και 54 MW ακόμη από μονάδες ΑΠΕ. Έχει συνάψει στρατηγική συνεργασία με τον όμιλο Βαρδινογιάννη στον τομέα της ενέργειας, τόσο μέσω της μονάδας συνδυασμένου κύκλου 436,6 MW «Κόρινθος Power» (65%-35%) όσο και μέσω της κοινής εταιρείας «Μ&Μ Gas» που δραστηριοποιείται στην εισαγωγή και εμπορία φυσικού αερίου.

Neco Trading. Είναι εταιρεία συμφερόντων του ομίλου Κοπελούζου και της κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού της Βουλγαρίας NEK EAD. Ιδρύθηκε με τη φιλοδοξία να ανταγωνιστεί μελλοντικά τη ΔΕΗ στο λιανεμπόριο ρεύματος, ωστόσο ανέστειλε πέρυσι τις δραστηριότητές της κρίνοντας ότι δεν ήταν βιώσιμες. Κύρια δραστηριότητά της ήταν η εισαγωγή και εμπορία ρεύματος από τη Βουλγαρία, την ΠΓΔΜ και την Αλβανία και οι εισαγωγές–εξαγωγές από και προς την Ιταλία και την Τουρκία.

Μεγάλο κομμάτι της «πίτας» της εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας διεκδίκησαν μέχρι πρόσφατα οι εταιρίες Energa και Hellas Power, στελέχη των οποίων παραπέμφθηκαν σε δίκη με βαριά αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος, με απόφαση (βούλευμα) του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας, καθώς φέρεται να υπεξαίρεσαν και καταχράστηκαν σύμφωνα με το κατηγορητήριο, περισσότερα από 250 εκατομμύρια ευρώ μέρος των οποίων ήταν και το «Χαράτσι της ΔΕΗ», το οποίο εισέπραξαν αλλά ουδέποτε απέδωσαν στο δημόσιο.

Όσοι λοιπόν ιδιώτες επιθυμούν να επενδύσουν, να παράξουν και να πωλήσουν ηλεκτρική ενέργεια, μπορούν να το πράξουν, καθώς εδώ και χρόνια υπάρχει αυτή η δυνατότητα, κάτι που σε μεγάλο βαθμό γίνεται ήδη.
Το σύνολο σχεδόν των μεγάλων εγκαταστάσεων ΑΠΕ, ανήκουν σε μεγάλες κοινοπραξίες Ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρηματικών ομίλων όπως: η ΓEK ΤΕΡΝΑ Α.Ε. – Gaz De France Suez, Ρόκας – Ibedrola, Όμιλος ΕΛ.ΠΕ. – EDISON Italy.
Όσον αφορά τους Σταθμούς Παραγωγής από Φωτοβολταϊκά, περισσότερο από το 50% της εγκατεστημένης ισχύος ανήκει στις: ΓEK ΤΕΡΝΑ Α.Ε., ΑΚΤΩΡ – Μπόμπολας, Όμιλος ΕΛ.ΠΕ. – EDISON Italy, ΕΝΕL Ιταλία – Κοπελούζος, EdF France κλπ.
Οι λιγνιτικές μονάδες και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια ανήκουν ακόμη σήμερα στη ΔΕΗ, όμως την παράδοση λιγνιτωρυχείων, λιγνιτικών αποθεμάτων και υδάτινου δυναμικού σε ιδιωτικούς ομίλους, απαιτούσε ήδη από το 2008 η E.E. από την ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να προχωρήσει όπως διατείνονται, ο ανταγωνισμός στην εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού. H E.E. απαιτούσε επίσης και κατάφερε τον αποκλεισμό της ΔEH από νέα λιγνιτικά κοιτάσματα, τα οποία θα πρέπει να παραχωρηθούν σε ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς μαζί με άδεια για μονάδα ηλεκτροπαραγωγής.
Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μέσω της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ» επιτρέπει πλέον την είσοδο του ιδιώτη, χωρίς ρίσκο και νέες επενδύσεις, στα λιγνιτικά αποθέματα και στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς.
Όμως αυτό δεν είναι το μοναδικό τίμημα που πληρώνει ο λαός στους ιδιώτες για την υποτιθέμενη «απελευθέρωση»: Μόνο την τελευταία τριετία, οι κρατικές επιδοτήσεις που αποφάσισε και νομοθέτησε η ΡΑΕ και μέσω ΔΕΗ εισέπραξαν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί Φ/Α ανέρχονται σε 1,2 δις €., όσο περίπου θα πουληθεί το 30% της ΔΕΗ.
Ποιος ο λόγος λοιπόν της πλήρους απελευθέρωσης και της δημιουργίας ενός ή δύο ιδιωτικών κολοσσών που θα λυμαίνονται την ενέργεια στη χώρα μας, αν όχι μόνο και μόνο το κέρδος των ιδιωτών; Υπάρχει διαφαινόμενο όφελος για τον πολίτη και ποιο άραγε και από που θα προκύψει, εκτός από ευχολόγια;
Η ΔΕΗ συστάθηκε με το ΦΕΚ 109/ 07/08/1950 που αποτελεί πράξη εθνικοποίησης της παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και θεωρήθηκε τότε υπηρεσία ΚΟΙΝΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ.
Σήμερα όμως που το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας ελέγχεται από ιδιώτες, το ηλεκτρικό ρεύμα δεν αντιμετωπίζετε πλέον ως κοινωνικό αγαθό και η υπηρεσία παροχής του ως «κοινής ωφέλειας», όλα στο βωμό του κέρδους των ιδιωτών οι οποίοι δεν αρκούνται στην μερίδα του λέοντος αλλά θέλουν ολόκληρο το «θήραμα».

Για το LamiaTimes.gr
Δ.Κ.

«Ομιχλώδες» (;) το εκλογικό τοπίο στο Δήμο Δομοκού

«Ομιχλώδες» (;) το εκλογικό τοπίο στο Δήμο Δομοκού
editorial
Λίγες μέρες απομένουν ακόμη ως την τελική κατάρτιση και κατάθεση των ψηφοδελτίων για τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου 2014 και στο Δήμο Δομοκού δεν έχει ξεκαθαρίσει το εκλογικό τοπίο, θυμίζοντας λίγο από τη… «μούτα» (ομίχλη) του Δομοκού!

Οι υποψηφιότητες

Οι μοναδικές ως σήμερα σίγουρες υποψηφιότητες είναι εκείνη του πρώην Δημάρχου Θεσσαλιώτιδας και σημερινού επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Δημήτρη  Τζιαχρήστα και του υποψήφιου, με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το Κ.Κ.Ε., Χρήστου Νιάνιου, συνταξιούχου καθηγητή φιλόλογου, πρώην Διευθυντή του Λυκείου Δομοκού.
Από την παράταξη της πλειοψηφίας του σημερινού Δημάρχου Στέλιου Σύρου τηρείται «σιγή ασυρμάτου», παρ’ όλα αυτά υπάρχουν οι γνωστές και εκπεφρασμένες εκδηλώσεις ενδιαφέροντος από το σημερινό πρόεδρο του Δημοτικού συμβουλίου Χαράλαμπο Λιόλιο αλλά και την πρώην πρόεδρο του Δ.Σ. Βάγια Τολιοπούλου, χωρίς ωστόσο να έχουν αυτές καταλήξει επίσημα.
Ακούστηκαν και ακούγονται ακόμη διάφορα ονόματα στην τελική ευθεία για τις υποψηφιότητες, όπως εκείνο του πρώην Δημάρχου Ξυνιάδος Γιώργου Κοντονάσιου δασκάλου από την Ομβριακή, του κ. Πουτουρούδη από τις Καρυές Δομοκού, του παλαιού κοινοτάρχη και υποψηφίου δημάρχου Ξυνιάδας Μίλτου Κόκκινου, εκπαιδευτικού, του επιχειρηματία και αγροτοσυνδικαλιστή Βάιου Γκανή από τη Βαρδαλή Δομοκού, του δημοτικού συμβούλου του Δήμου Δομοκού Χαράλαμπου Βασιλόπουλου από το Δομοκό. Ακούστηκε επίσης το όνομα του πρώην βουλευτή Φθιώτιδας με το ΠΑΣΟΚ Νίκου Τσώνη από τη Νέα Μάκριση και πρόσφατα το όνομα του Αντιπεριφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Θωμά Στάικου  από το Πουρνάρι Δομοκού. Ο τελευταίος δήλωσε σε ραδιοσταθμό της Λαμίας πως «σκέπτεται πολύ σοβαρά» το ενδεχόμενο εφόσον δεν προχωρήσει τελικά η υποψηφιότητα της κ. Τολιοπούλου.

Η θέση του Δημότη Δομοκού
Καλός δημότης είναι ο ενημερωμένος δημότης, ο οποίος μαθαίνει για τα τεκταινόμενα του οικείου Δήμου, αναζητά πάντα την αλήθεια με δική του ευθύνη, δεν ακούει μόνο εκείνα που θέλουν οι άλλοι να γνωρίζει και κρίνει τελικά κατά βούληση.
Εξάλλου, τι πιο φανερό και σίγουρο από την κατάσταση που βιώνει ο ίδιος, ζώντας σ’ ένα τόπο με τα θετικά και τ’ αρνητικά του, με τα καθημερινά προβλήματα που και ο ίδιος αντιμετωπίζει, από την έλλειψη νερού, την καθαριότητα, την ποιότητα ζωής, την έλλειψη κοινωνικών πόρων και ουσιαστικών παροχών και μύρια όσα ακόμη πιθανόν να τον απασχολούν.
Πέρα από το γράμμα του νόμου, η ενασχόληση γενικώς με τα κοινά, είναι η εθελοντική προσφορά και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ένα τόπο και τους ανθρώπους του.
Όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά, όπου και όπως ο καθένας θέλει και μπορεί, πρέπει να έχουμε πλήρως ανεπτυγμένο το περί δικαίου αίσθημα και να γνωρίζουμε πως κύριο μέλημα και αποστολή μας είναι η ανιδιοτελής προσφορά στον συνάνθρωπό μας, που μας εξέλεξε για να τον «υπηρετούμε» κι όχι να τον καταδυναστεύουμε, για τη δική μας προβολή και συμφέρον.
Από την άλλη ο πολίτης είναι ο μόνος τελικώς υπεύθυνος και υπόλογος και «απολαμβάνει» τα αποτελέσματα της επιλογής του, όποια κι αν είναι αυτά…

Πρέπει λοιπόν να επιλέξουμε όλοι μας με σύνεση και περίσκεψη, τώρα που οι κομματικές ταμπέλες ανήκουν σ’ άλλες εποχές κι όσοι τις χρησιμοποιούν το κάνουν για ίδιον όφελος, τους άριστους και όχι τους αρεστούς, συγγενείς, φίλους, χωριανούς κλπ, αλλά με γνώμονα το συμφέρον του τόπου που, εν κατακλείδι, είναι και δικό μας.

Πως όμως θα γίνει αυτό όταν δεν γνωρίζουμε τους υποψηφίους και τα προγράμματά τους, το όραμα και τις επιδιώξεις τους για τον τόπο μας;

Μέσα από τις σελίδες μας λοιπόν θα θέσουμε, ως Δημότες Δομοκού και πριν τις εκλογές του Μαΐου, μια σειρά από ερωτήματα και ζητήματα που αφορούν το Δήμο Δομοκού και θα ζητήσουμε απ’ όλους τους υποψηφίους, Δημάρχους και Συμβούλους, να πάρουν άμεση και σαφή θέση σ’ αυτά. Εμείς θα μιλήσουμε στην κάλπη.

«Οψόμεθα εις Φιλίππους!»

Για το LamiaTimes.gr
Δημήτρης Β. Καρέλης
Δημότης Δομοκού

(Υ.Γ.: Δεν θα είμαι υποψήφιος!)

LamiaTimes.gr                     

Ο ρομαντισμός στην πολιτική

Βρισκόμαστε, δυστυχώς, σήμερα μπροστά σ’ ένα προβληματικό παρελθόν κι ένα αβέβαιο, ζοφερό μέλλον. Βλέπουμε την κατήφεια και τον προβληματισμό των ανθρώπων γύρω μας, αντιλαμβανόμαστε πως έχουμε χάσει πια τη χαρά και την ευχαρίστηση που μας προκαλούσαν κάποτε απλά και καθημερινά πράγματα, οι μικρές απολαύσεις της ζωής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιάζεται στην απώλεια της ελπίδας και της αισιοδοξίας για το πώς προδιαγράφεται το μέλλον για μας και τα παιδιά μας, καθώς έχουμε επιδοθεί όλοι στο κυνήγι της επιβίωσης και αδυνατούμε πλέον να αντιληφθούμε πως φτάσαμε ως εδώ αλλά και τι πρέπει να κάνουμε για να διορθώσουμε τα πράγματα.
Σίγουρα η ευθύνη των πολιτικών και των τακτικών που εφάρμοσαν, για δεκαετίες ολόκληρες, είναι τεράστια και καθαρή. Επιδόθηκαν οι περισσότεροι απ’ αυτούς στο κυνήγι της εξουσίας και της δύναμης που πηγάζει από αυτή, χωρίς ουσιαστική επαφή με τον πολίτη, με τον άνθρωπο, χάνοντας έτσι την ουσία της πολιτικής.
Η άσκηση της πολιτικής αποτελεί τέχνη κι επιστήμη, αφορά δε σε ιδέες και στον τρόπο εφαρμογής τους για να υπάρχει ουσιαστικό και μόνιμο αποτέλεσμα.
Η παραγωγή ιδεών και προτάσεων εξαντλήθηκε όμως τα τελευταία χρόνια σε απλή διαχείριση κι όχι σε σωστό και δομημένο προγραμματισμό, καθώς οι περισσότεροι έμπαιναν συγκυριακά και χωρίς μεράκι κι ενδιαφέρον για προσφορά και ουσιαστική δράση στο χώρο της πολιτικής, την αυτοδιοίκηση, το συνδικαλισμό, τα κόμματα και την κεντρική πολιτική σκηνή.
Ακόμη χειρότερα, πολλοί απ’ αυτούς μπήκαν με σκοπό και στόχο το οικονομικό όφελος, κι έβαλαν πολλές φορές «το δάχτυλο στο μέλι», μένοντας πάντα στο απυρόβλητο και την ατιμωρησία από το σύστημα.
Κι ο πολίτης όμως βολευόταν απ’ αυτή την κατάσταση, την οποία οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ του τόπου καλλιεργούσαν συστηματικά επί δεκαετίες.

Θεωρούσε ο ίδιος ρομαντικούς, γραφικούς και αναποτελεσματικούς εκείνους που πρότειναν δύσκολες και χρονοβόρες διαδικασίες αλλαγών προς μια νέα κατεύθυνση, μέσα από προτάσεις και λύσεις που απαιτούσαν θυσίες.

Όμως το αποτέλεσμα της απομάκρυνσης και περιθωριοποίησης αυτών των «ρομαντικών» πολιτικών, με την ορθή σκέψη, μας έφερε σ’ αυτή την οικτρή κατάσταση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Ελλάδα μας δημιουργήθηκε και στάθηκε στα πόδια της από την ανιδιοτελή προσφορά κάποιων «ρομαντικών».

Ως ένα χαρακτηριστικό κι όχι ως μοναδικό παράδειγμα, αναφέρω την περίπτωση του συντοπίτη μας γιατρού και πολιτικού Ευστάθιου Μαλαμίδα, ο οποίος διετέλεσε για δεκαετίες υπουργός, βουλευτής Δομοκού και Φθιώτιδας, προσφέροντας σημαντικότατο έργο, συμμετείχε σ’ όλους τους πολέμους των αρχών του 20ου αιώνα και τελικά έζησε μόνο με την πενιχρή «σύνταξη» που ελάμβανε ως έφεδρος αξιωματικός.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να επανέλθει η πολιτική στην αρχική της κατάσταση, στην ανιδιοτελή και πραγματική προσφορά στα κοινά του τόπου. Σήμερα που χάθηκαν μέσα σε λίγες ώρες κατακτήσεις δεκαετιών των εργαζομένων, απωλέσθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, κόπηκαν μισθοί, συντάξεις και εισοδήματα, μόνο εφόσον επανέλθουν οι «ρομαντικοί» και απλοί «Δον Κιχώτες» της πολιτικής μπορούμε να ελπίζουμε πως ίσως κάτι μπορεί ν’ αλλάξει σύντομα.

Νέα οικοδομήματα δεν χτίζεις με παλιά υλικά κατεδαφίσεως.

Δημήτρης Β. Καρέλης

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΔΡΟΜΕΑΣ"


Ψήφος, μια «μοναδική» πολιτική πράξη

Όλοι εμείς που κινούμαστε γύρω από τα πολιτικά πράγματα, με οποιαδήποτε μορφή, τα κόμματα, την αυτοδιοίκηση, το συνδικαλισμό, την ενημέρωση κλπ, εκφράζουμε και εν πολλοίς διαμορφώνουμε πολιτική, καθημερινά σε κάθε μας δραστηριότητα.

Όμως ο μέσος, ο απλός πολίτης αυτής της χώρας, έχει την μοναδική ευκαιρία να εκφραστεί, να συμμετέχει, ν’ ακουστεί και να καταγραφεί η άποψή του, μόνο της ημέρα των εκλογών, πάνω από την κάλπη.

Ο άνθρωπος αυτός βομβαρδίζεται κατά την προεκλογική περίοδο με αντιφατικές πληροφορίες, παραπληροφόρηση, διλήμματα, φόβους, πιθανές και απίθανες προσδοκίες.

Όμως, παρ’ όλα αυτά, την κρισιμότατη τούτη περίοδο, κανείς μα κανείς δεν πρέπει να ισχυριστεί την επόμενη μέρα πως δεν γνώριζε ή δεν ήθελε να πιστέψει.

Όλοι μας έχουμε την ευθύνη των πράξεών μας και κυρίως της «μοναδικής» πολιτικής πράξης της ψήφου, μέσω της οποίας εκφράζει ο καθένας την προσδοκία και την επιθυμία του για το δικό του μέλλον, αλλά κυρίως για το μέλλον της χώρας.

Γι αυτό τις τελευταίες ώρες, πριν ανοίξουν οι κάλπες, πρέπει όλοι να αναλογιστούμε την συνευθύνη μας και ν’ αφήσουμε τον απλό πολίτη να ασκήσει το δικαίωμά του στην μοναδική πολιτική πράξη της ψήφου, να εκφράσει τη θέση του, την οργή και την απογοήτευσή του, να πει αυτό που πραγματικά θέλει.

Αρκεί, τουλάχιστον αυτή τη φορά, να απευθύνεται σε ώτα ακουόντων.



Δημήτρης Καρέλης
 
 

Το δικαίωμα της ελπίδας και της επιλογής

Το δικαίωμα της ελπίδας και της επιλογής
Γράφει ο «Δον Κιχώτης»: Βιώσαμε τα τελευταία χρόνια παράλογες… λογικές, είδαμε να γίνονται πράγματα που κάποτε θα δημιουργούσαν θύελλες αντιδράσεων, να περνούν ως φυσιολογικές καταστάσεις. Είδαμε και τον τελευταίο Έλληνα να αισθάνεται όπως ο νικημένος πυγμάχος στο καναβάτσο, λίγο πριν πέσει η λευκή πετσέτα του διαιτητή. Χάσαμε τα πάντα, τη χαρά, την ελπίδα, το χαμόγελο, τη ζωή και πάνω απ’ την αξιοπρέπειά μας, σαν άνθρωποι και σαν λαός, για να μην χάσουμε άραγε τι;;; Είδαμε ακόμη όλους όσους ευθύνονται για το τεράστιο πρόβλημα και την απελπισία, να προτείνουν λύσεις κι ελπίδες, πάνω στα ερείπια που οι ίδιοι δημιούργησαν… Η ελπίδα όμως λένε πως πεθαίνει τελευταία. Μην τους αφήσετε λοιπόν να σας πάρουν και την τελευταία σας ελπίδα, το μικρό σας καταφύγιο. Παλέψτε και κυνηγήστε τους δικούς σας «ανεμόμυλους» που σήμερα δεν είναι φανταστικοί δράκοι, είναι ορατοί και πανίσχυροι εχθροί, έχουν ονοματεπώνυμο και τεράστια δύναμη, δεν είναι όμως ανίκητοι. Όλοι μαζί μπορούμε, ο καθένας με το δικό του τρόπο και τη δική του δύναμη, να βρούμε και γιατί όχι, να επιβάλλουμε, άλλες βιώσιμες και δικαιότερες λύσεις. Ο καθένας από μας σ’ αυτή τη μάχη έχει το δικό του «δόρυ», που δεν είναι άλλο από την ψήφο του. Με τόλμη λοιπόν κι αποφασιστικότητα ορθώστε το ανάστημά σας, να γίνουμε όλοι μια γροθιά, να δώσουμε ένα βαρύ χτύπημα, ένα πολύ καλό μάθημα, στους υπεύθυνους της κρίσης που για κείνους είναι ευκαιρία προσωπικού κέρδους και προβολής. Αντιπροτάσεις υπάρχουν, επιλέξτε εσείς αυτή τη φορά! Έχουμε άλλωστε όλοι, κι όταν λέμε όλοι εννοούμε ΟΛΟΙ, δικαίωμα στην ελπίδα για μας και τη νέα γενιά, μπορούμε και πρέπει να ελπίζουμε, να βλέπουμε την απεριποίητη και απλή χωριατοπούλα «Δουλτσινέα» μας, ως την όμορφη δεσποσύνη του παραμυθιού, την «κόμισσα» της καρδιάς μας, κι εκείνη μα μας βλέπει πάνω στο γηραλέο και αδύναμο άλογό μας, σαν τον γενναίο κι ανίκητο «Ιππότη» της… Εκείνο το βράδυ της 6ης Μαΐου οι «ανεμόμυλοι» πρέπει να στέκουν σιωπηλοί και σκεπτικοί κι όχι να χαμογελούν και να σαρκάζουν. Η ευθύνη είναι πλέον δική μας, γιατί έχουμε το δικαίωμα της ελπίδας και της επιλογής.

Δον Κιχώτης

El ingenioso hidalgo don Quijote de la Grecia


http://www.lamiatimes.gr/prospects/4297-2012-04-21-06-36-04

«Η ώρα των ρήξεων με το κακό μας παρελθόν»

«Η ώρα των ρήξεων με το κακό μας παρελθόν»

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε σήμερα θεατές ενός θεάτρου του παραλόγου, όπου κάποιοι φασίζουν και αποφασίζουν για τις τύχες ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

Ο Ελληνικός λαός έχει υποστεί τα πάνδεινα εδώ και δύο χρόνια με τις πολιτικές ηγεσίες να στέκονται «βουβοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θάμα» όπως έλεγε ο ποιητής.

Κάποιοι απ’ αυτούς έβαλαν κατά του Συνδικαλιστικού κινήματος που οι ίδιοι εξέθρεψαν και χειραγώγησαν επί δεκαετίες κάτι που, στο βαθμό μπορούν, κάνουν ακόμη για να διαλύσουν και το τελευταίο ανάχωμα, την τελευταία γραμμή άμυνας του απλού εργαζόμενου.

Και τα κατάφεραν. Ψήφισαν το «Μνημόνιο 2», την ταφόπλακα των εργασιακών δικαιωμάτων όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων, ανοίγοντας τους «ασκούς του Αιόλου» για αθρόες απολύσεις και εξαθλιωτικές μειώσεις στις αποδοχές μισθωτών και Συνταξιούχων, απόμαχων της ζωής και της εργασίας που πλήρωναν μια ζωή για να απολαμβάνουν οι «πολιτικοί» μας!!! Η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής σημειώνει πως πλέον το μόνο όριο που θα παραμένει για να προστατεύει τους εργαζομένους στις Δ.Ε.Κ.Ο. από την απόλυση θα είναι η αρχή της καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος. Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται συνεχώς και η ανεργία ιλιγγιωδώς.

Κι όλα αυτά στο όνομα των ανέργων και των νέων που θα έχουν λέει «νέες ευκαιρίες απασχόλησης», στα ερείπια που οι ίδιοι οι πολιτικοί έχουν αφήσει πίσω τους!!! Το χειρότερο όμως όλων είναι ο ωμός τρόπος που προσπαθούν να πείσουν και να χειραγωγήσουν την Ελληνική κοινωνία πως σήμερα θα είχαμε καταστραφεί αν δεν ψηφιζόταν τα επαχθή μέτρα. Παροιμιώδης είναι ο κυνικός τρόπος που παρουσίασαν την εικόνα χάους της επόμενης μέρας, που εν πάση περιπτώσει είναι δικό τους δημιούργημα με τις πράξεις και παραλείψεις ετών, χωρίς να δίνουν ελπίδα ανάκαμψης.

Όλοι, μα όλοι μιλούν για την αποφυγή της «άτακτης χρεοκοπίας» και όχι της «συντεταγμένης» ή οποιασδήποτε άλλης μορφής πιστωτικού γεγονότος το οποίο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή στο μέλλον.

Όσον αφορά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας το οποίο υπηρέτησα από πολλές θέσεις, από τη ΜΑΚΙ, την Ο.Ν.ΝΕ.Δ, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και σήμερα στη ΔΑΚΕ και την Ε.Κ.Ο. Δ.Ε.Η. - Ν.Δ. στην οποία είμαι Αναπληρωτής Γραμματέας, έχω να δηλώσω πως απογοήτευσε πλήρως με τη στάση της τον απλό της ψηφοφόρο, τον άνεργο, τον εργάτη, το συνταξιούχο.

Κάποιοι με τις παλινωδίες τους έφτασαν στην καταστροφή την Ελληνική κοινωνία και ο πρόεδρος του κόμματος διαγράφει αγωνιστές βουλευτές που είχαν το θάρρος της γνώμης τους όπως επιτάσσει το Σύνταγμά μας, χάριν της «κομματικής πειθαρχίας».

Τέτοιες πρακτικές δεν έχουν θέση στις Δημοκρατικές Παρατάξεις, όπως κάποιοι δεν έχουν καμιά σχέση με τη «Λαϊκή Δεξιά» την οποία με ύψιστο θράσος επικαλούνται, όταν οι πολιτικές τους είναι κάτι παραπάνω από νεοφιλελεύθερες.

Γιατί αγαπητοί κύριοι, εσείς και η Τρόικα, δεν συζητάτε την κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών και των Υπουργών, παρά την επεκτείνετε και σε άλλους Δημόσιους Λειτουργούς;;;

Γιατί δεν μειώνετε τους παχυλούς σας μισθούς τουλάχιστον στο μισό;;; Γιατί να είστε τριακόσιοι όταν δεν προλαβαίνετε ούτε καν να διαβάσετε αυτά που ψηφίζετε;;;

Αγαπητοί Συνάδελφοι, ο αγώνας είναι μακρύς και δύσκολος. Αγώνας για την ανατροπή στην πράξη όλων των αντεργατικών πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα την ψήφιση του «Μνημονίου 2».

Αγώνας για την επιβίωσή μας, επιβίωση του ενός και πλέον εκατομμυρίου ανέργων, των συνταξιούχων, των μικροεπαγγελματιών, των αγροτών και κάθε Έλληνα πολίτη που πλήττεται βάναυσα και απροκάλυπτα από τις πολιτικές των κυβερνώντων!!!

Η μόνη λύση είναι η ενότητα στις τάξεις μας, οι ρήξεις και ο αδιάκοπος αγώνας εναντίον των «πολιτικών» και των πολιτικών τους, ώστε να πληρώσουν όλοι όσοι ευθύνονται για την σημερινή κατάσταση!!!

Δηλώνω λοιπόν πως δεν θέλω και δεν μπορώ να έχω καμιά σχέση με την «βαρυχειμωνιά» της Νέας Δημοκρατίας που μας υποσχέθηκε «πολιτική άνοιξη». Αυτό δεν είναι το κόμμα που πιστέψαμε και υπηρετήσαμε με αγώνες σε εποχές που άλλοι επέλεγαν το δικό τους δρόμο. Παραιτούμαι λοιπόν από την Τιμητική θέση του Αναπληρωτή Γραμματέα της Ε.Κ.Ο. Δ.Ε.Η. της Ν.Δ. στην οποία με εξέλεξαν οι Συνάδελφοί μου, παραμένω όμως δίπλα στους Συναδέλφους της ΔΑΚΕ- ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και της ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα, όσο η Δ.Α.Κ.Ε. παραμένει «Δημοκρατική», «Ανεξάρτητη Κίνηση» και πάνω απ’ όλα παραμένει των «Εργαζομένων»!

Συνάδελφοι, παρότι οι Συνδικαλιστικές μας ηγεσίες υπήρξαν και είναι κατώτερες των περιστάσεων, μέρος του προβλήματος και του συστήματος που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση, μην απαξιώνετε το θεσμό και όσους αγωνιστές απέμειναν ή θα έρθουν στις τάξεις του.

Τώρα είναι η ώρα των ρήξεων με το κακό μας παρελθόν, ώστε να χαράξουμε μαζί το κοινό μας μέλλον.

Θα συναντηθούμε λοιπόν στους αγώνες και τις μάχες που θα δώσουμε για ένα καλύτερο μέλλον, όχι αυτό που οι άλλοι επιλέγουν για μας χωρίς εμάς, θα βρεθούμε στους αγώνες ενάντια σε ότι μας έβλαψε και μας πλήγωσε, πάνω απ’ όλα σαν Έλληνες, κι «αν δεν υπάρχει δρόμος, εμείς θ’ ανοίξουμε το δρόμο» όπως έλεγε ο Καρχηδόνιος στρατηλάτης Αννίβας.



Δημήτρης Β. Καρέλης

Γενικός Γραμματέας

Πανελλαδικού Συλλόγου

Καταμετρητών ΔΕΗ

ΔΕΗ: «Υπεράριθμοι οι 6000 από τους… 4200 διοικητικούς!!!»

Το ακούσαμε τελικά και αυτό για την πολύπαθη Δ.Ε.Η. Από τους 4200 περίπου, διοικητικούς όλων των Εκπαιδευτικών Βαθμίδων, είναι λέει, υπεράριθμοι οι…. 6000!!!  Τι άλλο θα δούμε και θ’ ακούσουμε  στην Ελλάδα της μνημονιακής μεταμεταπολίτευσης!
Όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία. Απ’ όσα διαβάζουμε σε άρθρο έγκριτης εφημερίδας, με λύπη διαπιστώνουμε πως η πληροφόρηση της αρθρογράφου είναι τουλάχιστον ελλιπής.
Αναφέρει για «μαζικές προσλήψεις 11.500 ατόμων (!!!) στην επιχείρηση το διάστημα 1990-1993, εκ των οποίων οι 7.000 σε διοικητικές υπηρεσίες» χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη τα επίσημα στοιχεία, αλλά και την σχετική αρθρογραφία της εποχής, που αναφέρει το πραγματικό αριθμό των προσλήψεων από το 1989 έως το 1993, και όχι προεκλογικά όπως «καλός και αγαπητός» Αρχισυνδικαλιστής της ΔΕΗ, περιγράφει από καιρού εις καιρόν. Μιλάμε για περίπου 5500 εργαζόμενους, οι οποίοι σήμερα αποτελούν τον κορμό της Επιχείρησης, ως νεώτεροι στην ηλικία αλλά έμπειροι και άρτια καταρτισμένοι. Είναι δε, υπάλληλοι ΟΛΩΝ των κατηγοριών και ειδικοτήτων και όχι αποκλειστικά διοικητικοοικονομικοί.
Μιλούν κάποιοι για υπεράριθμους διοικητικούς χωρίς να γνωρίζουν, απ’ ότι φαίνεται, πως οι εργαζόμενοι για παράδειγμα στα ταμεία της ΔΕΗ είναι ΕΚΤΑΚΤΟΙ οκταμηνίτες υπάλληλοι και όχι μόνιμοι υπάλληλοι της Επιχείρησης, εξ αιτίας της έλλειψης προσωπικού.
Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να επισκεφτούν τους χώρους δουλειάς, στα Πρακτορεία της ΔΕΗ (Φωτογραφία της ΔΕΗ Καλλιθέας),  όπου οι εργαζόμενοι εξυπηρετούν τεράστιο όγκο πελατών καθημερινά.
Γιατί δεν είναι μόνο η «συνεχής απώλεια τεχνικού προσωπικού, λόγω αυξημένου αριθμού συνταξιοδοτήσεων», και οι διοικητικοί δυστυχώς…  μεγαλώνουν και συνταξιοδοτούνται επίσης!
Πράγματι υπάρχει τεράστια έλλειψη Τεχνικού προσωπικού στη ΔΕΗ, η οποία καλύπτεται από υπερωρίες και αμφιβόλου ποιότητας εργολαβίες, που λυμαίνονται κι άλλες δραστηριότητες της Επιχείρησης, όπως η Καταμέτρηση, με τεράστιες και ανεξέλεγκτες βλαπτικές οικονομικές συνέπειες και κανείς δεν δίνει δεκάρα γι αυτό!
Θα συμφωνήσουμε στο ότι το 1990 με 37.000 εργαζομένους η ΔEH είχε 1.100 στελέχη και σήμερα με 21.000 εργαζομένους έχει 2.500 στελέχη.
Όμως αυτό είναι ευθύνη του απλού εργαζόμενου ή των διοικούντων τα τελευταία δέκα χρόνια;
Και κάτι άλλο, έκανε κανείς τον κόπο να δει τους μισθούς αυτών των διοικητικών υπαλλήλων που φταίνε για όλα, μετά από τις συνεχείς μειώσεις των αποδοχών τους που ξεπερνούν το 37% κι ως τη στιγμή που μιλάμε δεν έχουν οριστικοποιηθεί για το… 2011;;;
Όταν όμως παρά τις δυσβάστακτες και παράλογες περικοπές μισθών και επιδομάτων του προσωπικού και σε ύψος 700.000.000 € (!!!) τα δύο τελευταία χρόνια, η Επιχείρηση είναι στο «κόκκινο», κάποιος άλλος φταίει!!!
Ψάξτε λοιπόν αυτούς που ευθύνονται για την κατάσταση του «Ενεργειακού Γίγαντα των Βαλκανίων» με την τεράστια περιουσία – φιλέτο, που λέγεται ΔΕΗ και μετά τα λέμε και για τους εργαζόμενους και τα… προνόμιά τους.
Οι εργαζόμενοι είναι στην πρώτη γραμμή και θα δώσουν τη μάχη τους για την ανασυγκρότηση του Ομίλου, πλέον, της ΔΕΗ, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό θέλουν κυβερνώντες, διοικούντες και κάποιοι Συνδικαλίζοντες…

Δημήτρης Β. Καρέλης

 
 http://www.lamiatimes.gr/news/energy/3243-deh-lyperarithmoi-oi-6000-apo-toys-4200-dioikhtikoysr

Καιρός για νέα πρόσωπα στην πολιτική και την αυτοδιοίκηση

Οι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων δύο ετών δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Άλλωστε ήταν και είναι ένα βασικό κομμάτι της πολιτικής ζωής του τόπου, με μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την απελπιστική κατάσταση  στην οποία βρίσκεται σήμερα η οικονομία της χώρας.
Μεγάλη ευθύνη φέρει γι αυτό το πολιτικό προσωπικό της τοπικής αυτοδιοίκησης που δεν αυτοανανεώθηκε επαρκώς αλλά και όλοι εμείς ως δημότες  και ως πολίτες γιατί δεν το επιβάλλαμε με τις επιλογές μας.
Κάποιοι από μας τους παλαιότερους «Αυτοδιοικητικούς» είχαμε την ευθύνη και το πολιτικό θάρρος να αφήσουμε χώρο ώστε να δοκιμαστούν νέα πρόσωπα και πολιτικές, όχι πάντα με επιτυχία είναι η αλήθεια…
Έφτασε όμως οι ώρα και με το βλέμμα στο μέλλον, να δούμε με καλό μάτι όλους όσους ενδιαφέρονται να προσφέρουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση παρά την δύσκολη συγκυρία   της εποχής.
Μαθαίνοντας λοιπόν πως νέοι και άφθαρτοι άνθρωποι, συντοπίτες μας από τη Φθιώτιδα,  ενδιαφέρονται να θέσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία των πολιτών και μάλιστα δίνοντας τα πρώτα θετικά δείγματα γραφής, δεν μπορεί παρά να αισιοδοξούμε πως κάτι μπορεί να αλλάξει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Με χαρά λοιπόν μαθαίνουμε για το ενδιαφέρον νέου συντοπίτη μας, από την ευρύτερη Φθιώτιδα, που δηλώνει πως θα ήθελε να υπηρετήσει χωρίς όρους και προϋποθέσεις την αυτοδιοίκηση, στο επίπεδο της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη δημόσια τοποθέτησή του, πιστεύοντας πως είναι η ώρα νέων ανθρώπων, με όραμα και αγάπη για τον τόπο μας.
Αν και θεωρητικά είναι λίγο νωρίς για εκλογολογία, όπως λέμε όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική, οι προεκλογική περίοδος αρχίζει την επομένη των εκλογών. Οψόμεθα!

Δημήτρης Β. Καρέλης


Δεν κρύβουν τη χαρά τους στο ΔΝΤ για τις αποκρατικοποιήσεις...

«Ίσως είναι τα καλύτερα νέα σ' αυτούς τους τελευταίους μήνες». Μ' αυτή τη φράση χαιρέτησε ο υπεύθυνος της Ευρωπαϊκής Διεύθυνσης του ΔΝΤ, Αντόνιο Μπόρχες το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που ανακοίνωσε  η κυβέρνηση την Παρασκευή 15 Απριλίου!
«Όταν είχαμε διαπραγματευθεί το πρόγραμμα βοήθειας, εμείς δεν είχαμε κατά νου ένα τέτοιο σενάριο αποκρατικοποίησεων», σημείωσε ο Μπόρχες, προσθέτοντας πως η Ελλάδα διαθέτει ιδιωτικοποιήσιμα αγαθά που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 100% του ΑΕΠ της(!!!).
Η έκδηλη χαρά και ικανοποίηση του εκπροσώπου του ΔΝΤ δείχνει πως η υπόθεση των αποκρατικοποιήσεων ήταν απόφαση της κυβέρνησης, η οποία παίζει ένα από τα τελευταία της χαρτιά στην απέλπιδα προσπάθειά της να "πετύχει" έστω και ένα οικονομικό μέτρο, πουλώντας τον πλούτο και την περιουσία του Ελληνικού λαού στο ντόπια και ξένα συμφέροντα.
Η επίθεση σε συνδικάτα και εργαζόμενους στο δημόσιο κλιμακώθηκε το τελευταίο διάστημα, με σκοπό να περάσουν αναίμακτα και ανώδυνα για την κυβέρνηση, αυτές οι εγκληματικές πολιτικές σε βάρος του Έλληνα εργαζόμενου και καταναλωτή, ο οποίος θα κληθεί να πληρώσει για χιλιοστή φορά το "μάρμαρο" και να εξασφαλίσει κέρδη και μόνο κέρδη στους "επιχειρηματίες"...
Ένα απλό παράδειγμα ο χώρος της ενέργειας όπου βγαίνει "στο σφυρί" μια από τις μεγαλύτερες και κερδοφόρες ενεργειακές  επιχειρήσεις των Βαλκανίων, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.
Οι ιδιώτες "επενδυτές" θέλουν να πάρουν και με το ελάχιστο δυνατό τίμημα, έτοιμες ενεργειακές μονάδες από τη ΔΕΗ, χωρίς να δώσουν οι ίδιοι ούτε ένα ευρώ για να κατασκευάσουν νέες καθαρές ενεργειακές μονάδες, κάτι το οποίο θα ήταν και θεμιτό και επιθυμητό...
Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης βαδίζει σε πλήρες και σκοτεινό αδιέξοδο κι όσο νωρίτερα το καταλάβει και αντιδράσει ο Έλληνας εργαζόμενος τόσο λιγότερες θα είναι οι επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία και ότι αυτό συνεπάγεται... Και πριν είναι, αν δεν είναι ήδη, πια πολύ αργά...

Δημήτρης Καρέλης
                                                                                                                                     www.othrysnet.gr

Η κοινωνία των «δήθεν»

Η κοινωνία των «δήθεν»
Μέσα από τη βαθιά οικονομική κρίση που όλοι μας βιώνουμε σήμερα, βλέπουμε και μαθαίνουμε, γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε σιγά - σιγά τα αίτια που τη δημιούργησαν.
Η σημερινή κρίση, σαφέστατα και ξεκάθαρα πια, δεν είναι μόνο οικονομική, ίσως και να μην ξεκίνησε καν έτσι. Είναι κρίση του πολιτικού συστήματος, είναι κρίση κοινωνική, είναι κρίση αρχών, δομών και αξιών της σημερινής κοινωνίας…
Είναι κρίση που κάποιοι, για πολύ ξεκάθαρους πια λόγους, δημιούργησαν και επέβαλαν ετσιθελικά στους λαούς του κόσμου, μαζί και πρώτα απ’ όλους σε μας…
Τα προηγούμενα χρόνια κάποιοι από μας, ίσως και όλοι μας σ’ ένα βαθμό, βολευτήκαμε, γίναμε μέρος του «συστήματος» της κοινωνικοπολιτικής κρεατομηχανής που τα αλέθει όλα, πήραμε το «κοκαλάκι» μας όπως μας λένε σήμερα, κατ’ άλλους μαζί τα φάγαμε…
Σίγουρα και χωρίς καμιά αμφιβολία αυτό που λένε έχει δόση αλήθειας. Όχι όμως πως τα φάγαμε μαζί, κάποιοι δεν φάγαμε καθόλου, αντίθετα δουλέψαμε για να φάνε κάποιοι άλλοι! Σ’ αυτό που αδιαμφισβήτητα έχουμε ευθύνη όλοι μας είναι οι πολιτικές μας επιλογές, είτε απλά σε επίπεδο ψήφου είτε ακόμη χειρότερα, υπηρετώντας «εκ των έσω» το συγκεκριμένο φαύλο κύκλο!
Όμως «τα αίτια πολλά και η εμπλοκή μία» όπως λέγαμε παλιά. Σήμερα τι γίνετε; Ο σημερινός Έλληνας δεν αντιδρά ούτε στο ένα χιλιοστό γι αυτά που σήμερα συμβαίνουν κι αποτελούσαν κάποτε όχι απλώς «αιτίες πολέμου» αλλά τον ίδιο τον πόλεμο!
Εργασιακά, κατακτήσεις αιώνων των εργαζομένων, φοροαπαλλαγές, κοινωνικό κράτος και ασφάλιση, εξασφάλιση της εργασίας, των μισθών και των συντάξεων, δημόσιες συγκοινωνίες και υπηρεσίες προς τον πολίτη, όλα καταργούνται σταδιακά ή άμεσα, με το «μαρτύριο της σταγόνας» ή με άμεσες, κρυφές και συνοπτικές διαδικασίες.
Άπαντα πωλούνται άμεσα, προς εξεύρεση πόρων, για πιο λόγο άραγε όταν, ακολουθώντας μια οικονομικοκοινωνική πολιτική φόβου και ανασφάλειας για τον εργαζόμενο σκληρά και άδικα φορολογούμενο πολίτη, επαγγελματία, εργοδότη ή υπάλληλο, κάθε μέρα το χρέος μας αυξάνεται, όταν ούτε οι αριθμοί ούτε ακόμη περισσότερο, οι άνθρωποι ευημερούν…
Κι όταν πραγματικά είναι πέραν πάσης ακόμη και οικονομικής λογικής να μειώνεις τους μισθούς και τα εισοδήματα βασικών τροφοδοτών της αγοράς, διότι «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», αντί να του ζητήσεις να γίνει παραγωγικός ή παραγωγικότερος, εφόσον όλοι συμφωνήσουμε πως σ’ αυτόν τον τόπο κάποιοι, αλλά όχι όλοι, δε δουλεύουν για αυτό που πληρώνονται.
Έχουμε καταντήσει πλέον η «κοινωνία των δήθεν», με «δήθεν» πολιτικούς που μας αγάπησαν ξαφνικά και θέλουν να μας… σώσουν, με «δήθεν» αυτοδιοικητικούς που ασχολούνται με τα κοινά είτε κάνοντάς το επάγγελμα, είτε στη δύση της καριέρας τους γιατί «δεν άντεχαν να βλέπουν τον τόπο τους να χαραμίζεται (!!!)».
Ακόμη με «δήθεν» συνδικαλιστές που στο μυαλό τους έχουν την προσωπική προβολή και το όφελος, βλέποντας στο βάθος βουλευτικούς ή άλλους θώκους, κάποιους «δήθεν» καλλιτέχνες που για ψύλλου πήδημα έκαναν συναυλίες διαμαρτυρίας ακόμη και για τα… «δικαιώματα της κάμπιας στη Θεσσαλία» και σήμερα σιωπούν και κάποιους δήθεν αγωνιστές του «σοσιαλισμού και της δημοκρατίας» που εκχωρούν την οικονομική και εθνική μας κυριαρχία «έναντι πινακίου φακής», ότι κι αν σημαίνει αυτό…
Όλοι μας κρυμμένοι πίσω από το «και τι να κάνω εγώ», «δήθεν» κι εμείς αγανακτισμένοι, βλέπουμε να καίγεται το σπίτι του γείτονα αλλά δεν ξέρουμε πως πήρε φωτιά, σιγά-σιγά και το δικό μας…
Οι σημερινή νέα γενιά, σαφέστατα και ξεκάθαρα πολύ πιο καταρτισμένη, έξυπνη και ταλαντούχα από τη δική μας γενιά, δεν έχει καμιά ευθύνη για αυτά που παραλαμβάνει, έχει όμως την ευθύνη να παλέψει για το δικό της μέλλον, να αναγκάσει όλους μας να βγούμε ο καθένας από το μικρόκοσμο και το καβούκι του και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ένα καλύτερο αύριο.
Το μέλλον ανήκει σε εκείνους που θα παλέψουν να το κερδίσουν κι όχι σε μας που «δειλοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα» όπως μας ψιθυρίζει ο ποιητής Κ. Βάρναλης προσπαθώντας, απ’ το παρελθόν, να μας αφυπνίσει και να μας καταδείξει πως η ανδρεία της ψυχής μας και ο αγώνας είναι αυτός που θα μας ξαναδώσει, τουλάχιστον, την χαμένη μας αξιοπρέπεια…

Δημήτρης Β. Καρέλης

Πάρτε πίσω με την ψήφο σας το χαμόγελο και την αισιοδοξία που σας έκλεψαν!


Στις 7 Νοεμβρίου οι πολίτες αυτής της πολύπαθης χώρας, όλοι εμείς, θα κληθούμε να ψηφίσουμε, για πρώτη φορά σε αυτοδιοικητικές εκλογές, μέσα σ’ ένα κλίμα βαθύτατου προβληματισμού, θλίψης και απογοήτευσης για τα πολιτικά πράγματα…
Οδηγηθήκαμε στις εκλογές με εκβιαστικά διλήμματα εκατέρωθεν, για το αν για παράδειγμα θα αποτελέσουν το πρόκριμα πρόκλησης πρόωρων εκλογών ή για το αν, πράγμα σίγουρο, θα παρθούν επαχθέστερα μέτρα για τον Ελληνικό λαό την επόμενη μέρα.
Δεν έγινε όμως καμιά συζήτηση για το πραγματικά δύσκολο, και εν πολλοίς ανέτοιμο εγχείρημα του «Καλλικράτη», την νέα δομή και τις νέες αρμοδιότητες των Περιφερειών και των Δήμων, την έλλειψη πόρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, στους πρώην πλέον Καποδιστριακούς δήμους, που συνενώνονται σε μεγάλους αλλά ανοργάνωτους διοικητικά και πολιτικά οργανισμούς.
Δεν έγινε λόγος για τις πολυπληθείς αρμοδιότητες που αναλαμβάνουν, την έλλειψη προετοιμασίας για τη λειτουργία τους, αλλά και για τους πόρους που περικόπτονται από τους δήμους και θα μετακινηθούν στις πλάτες του «συνήθους υποζυγίου», δηλαδή όλων ημών.

Όμως ο Πολίτης-Δημότης των νέων διευρυμένων Περιφερειών και Δήμων, πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, ψηφίζοντας και όχι απέχοντας από τις εκλογές…

  • Να τιμωρήσει όσους εσκεμμένα του απέκρυψαν και συνεχίζουν να του αποκρύπτουν την κατάσταση…
  • Να τιμωρήσει όλους όσους με την στάση τις πράξεις και τις ενέργειές τους κατάφεραν να του στερήσουν το χαμόγελό του…
  • Δεν πρέπει να αφήσει να αποφασίζουν πλέον οι άλλοι για μας, χωρίς εμάς!
  • Να πει με την ψήφο του, πως στο πάρτι δεν συμμετείχαμε όλοι, δεν τα «φάγαμε μαζί»!
  • Να επιλέξει από τους υποψήφιους τους άριστους και όχι τους αρεστούς…

Ο πολίτης πρέπει να σκεφτεί πως η Δευτέρα μετά τις εκλογές μπορεί να είναι και θα είναι, μια άλλη μέρα, μια μέρα πιο αισιόδοξη…

Πρέπει λοιπόν με την ψήφο του να φωνάξει:

  • Δώστε μας πίσω το χαμόγελο και την αισιοδοξία που, εκτός των άλλων, μας κλέψατε!
  • Δώστε μας πίσω την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια που μας λεηλατήσατε!


Αν αυτό δεν γίνει η, Δευτέρα θα είναι σίγουρα πιο σκοτεινή και συννεφιασμένη από την δυσκολότερη και ψυχρή χειμωνιάτικη νύχτα του Δεκέμβρη…

Δημήτρης Καρέλης

Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΝΝΕΔ -Λουτράκι-ΜΑΪΟΣ 1995

Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΝΝΕΔ -Λουτράκι-ΜΑΪΟΣ 1995-Σύνεδροι Ν.Ε ΟΝΝΕΔ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
Στη φωτογραφία Δημήτρης Καρέλης, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΚΑΒΑΡΔΙΝΑΣ, Κ.ΚΡΕΤΣΗΣ, ΧΡ.ΜΠΡΑΤΣΗΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΛΩΝΙΑΣ, ΧΡ.ΑΡΑΠΗΣ, ΗΛΙΑΣ ΚΥΡΜΑΝΙΔΗΣ, Δ.ΚΑΝΑΠΙΤΣΑΣ, ΓΙΑΝ.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

Contact With Me

Contact Us
DIMITRIS KARELIS
+306947185990
Athens, Greece