Γράφει ο «Δον Κιχώτης»: Βιώσαμε τα τελευταία χρόνια παράλογες… λογικές, είδαμε να γίνονται πράγματα που κάποτε θα δημιουργούσαν θύελλες αντιδράσεων, να περνούν ως φυσιολογικές καταστάσεις. Είδαμε και τον τελευταίο Έλληνα να αισθάνεται όπως ο νικημένος πυγμάχος στο καναβάτσο, λίγο πριν πέσει η λευκή πετσέτα του διαιτητή. Χάσαμε τα πάντα, τη χαρά, την ελπίδα, το χαμόγελο, τη ζωή και πάνω απ’ την αξιοπρέπειά μας, σαν άνθρωποι και σαν λαός, για να μην χάσουμε άραγε τι;;; Είδαμε ακόμη όλους όσους ευθύνονται για το τεράστιο πρόβλημα και την απελπισία, να προτείνουν λύσεις κι ελπίδες, πάνω στα ερείπια που οι ίδιοι δημιούργησαν… Η ελπίδα όμως λένε πως πεθαίνει τελευταία. Μην τους αφήσετε λοιπόν να σας πάρουν και την τελευταία σας ελπίδα, το μικρό σας καταφύγιο. Παλέψτε και κυνηγήστε τους δικούς σας «ανεμόμυλους» που σήμερα δεν είναι φανταστικοί δράκοι, είναι ορατοί και πανίσχυροι εχθροί, έχουν ονοματεπώνυμο και τεράστια δύναμη, δεν είναι όμως ανίκητοι. Όλοι μαζί μπορούμε, ο καθένας με το δικό του τρόπο και τη δική του δύναμη, να βρούμε και γιατί όχι, να επιβάλλουμε, άλλες βιώσιμες και δικαιότερες λύσεις. Ο καθένας από μας σ’ αυτή τη μάχη έχει το δικό του «δόρυ», που δεν είναι άλλο από την ψήφο του. Με τόλμη λοιπόν κι αποφασιστικότητα ορθώστε το ανάστημά σας, να γίνουμε όλοι μια γροθιά, να δώσουμε ένα βαρύ χτύπημα, ένα πολύ καλό μάθημα, στους υπεύθυνους της κρίσης που για κείνους είναι ευκαιρία προσωπικού κέρδους και προβολής. Αντιπροτάσεις υπάρχουν, επιλέξτε εσείς αυτή τη φορά! Έχουμε άλλωστε όλοι, κι όταν λέμε όλοι εννοούμε ΟΛΟΙ, δικαίωμα στην ελπίδα για μας και τη νέα γενιά, μπορούμε και πρέπει να ελπίζουμε, να βλέπουμε την απεριποίητη και απλή χωριατοπούλα «Δουλτσινέα» μας, ως την όμορφη δεσποσύνη του παραμυθιού, την «κόμισσα» της καρδιάς μας, κι εκείνη μα μας βλέπει πάνω στο γηραλέο και αδύναμο άλογό μας, σαν τον γενναίο κι ανίκητο «Ιππότη» της… Εκείνο το βράδυ της 6ης Μαΐου οι «ανεμόμυλοι» πρέπει να στέκουν σιωπηλοί και σκεπτικοί κι όχι να χαμογελούν και να σαρκάζουν. Η ευθύνη είναι πλέον δική μας, γιατί έχουμε το δικαίωμα της ελπίδας και της επιλογής.