-->

i Love to Create!

I AM

image
Hello,

I'm ΔΗΜΗΤΡΗΣ Β. ΚΑΡΕΛΗΣ

Ονομάζομαι Δημήτρης Καρέλης, είμαι πτυχιούχος του Τμήματος Σπουδών στον Ελληνικό Πολιτισμό της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του ΕΑΠ και φοιτητής στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Δημόσια Ιστορία» του ΕΑΠ. Γεννήθηκα στη Λαμία και ζω στη Καλλιθέα Αττικής, είμαι παντρεμένος και έχω ένα γιο. Εργάζομαι ως υπάλληλος στον όμιλο Δ.Ε.Η. Α.Ε. από το 1993 και υπηρετώ στο Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Ηλεκτρικής Ενέργειας (Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε.). Σήμερα είμαι συνδικαλιστής, Εκτελεστικός Σύμβουλος Πολιτιστικών Θεμάτων και Μέλος του Δ.Σ. της ΓΕΝ.Ο.Π-Δ.Ε.Η.-Κ.Η.Ε., ενώ χρημάτισα επί σειρά ετών Πρόεδρος, Γενικός Γραμματέας και Αντιπρόεδρος Δ.Σ. του ιστορικού συνδικάτου «Πανελλαδικός Σύλλογος Καταμετρητών-Εισπρακτόρων Δ.Ε.Η.». Είμαι αυτοδίδακτος ζωγράφος, με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Από την παιδική μου ηλικία, με πυξίδα τις πνευματικές και καλλιτεχνικές μου ανησυχίες, ξεκίνησα ένα μακρύ ταξίδι στο χώρο του πολιτισμού, της ιστορίας, της τέχνης, της παράδοσης, της γραφής, του λόγου και του στοχασμού.

Βιογραφία contact Look around

Education
University

Culturologist

Postgraduate

Master of Arts in Public History

School of Amusement

Self-taught painter


Experience
Electricity worker

Public Power Corporation of Greece

Historical

Historical author-researcher

Painter

Art and painting lover


My Skills
Writing
Painting
Disquisition
Design

About Books

«Η βιβλιοθήκη κατοικείται από πνεύματα που βγαίνουν από τις σελίδες τη νύχτα». – Ιζαμπέλ Αλιέντε.

friendship

«Ένα μόνο τριαντάφυλλο μπορεί να είναι ο κήπος μου, αλλά μόνο ένας φίλος, ο κόσμος μου». – Λέο Μπουσκάλια

be yourself

«Να είσαι ο εαυτός σου, αλλά πάντα ο καλύτερος εαυτός σου». – Karl G. Maeser

about love

«Το να αγαπιέσαι βαθιά σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς βαθιά σου δίνει κουράγιο». – Λάο Τσε.

WHAT I DO

Author-writer

«Είτε γράψε κάτι που αξίζει να διαβαστεί, είτε κάνε κάτι που αξίζει να γραφτεί», Βενιαμίν Φραγκλίνος

Culturologist

«Ο πολιτισμός δεν κληρονομείται, κατακτάται», Αντρέ Μαλρώ

Painter

«Η ζωγραφική είναι απλώς ένας άλλος τρόπος να κρατάς ημερολόγιο», Πάμπλο Πικάσο


Author-writer

«Είτε γράψε κάτι που αξίζει να διαβαστεί, είτε κάνε κάτι που αξίζει να γραφτεί».

___ Βενιαμίν Φραγκλίνος ___

Culturologist

«Ο πολιτισμός δεν κληρονομείται, κατακτάται»

___ Αντρέ Μαλρώ ___

Painter

«Η ζωγραφική είναι απλώς ένας άλλος τρόπος να κρατάς ημερολόγιο».

___ Πάμπλο Πικάσο ___
Some of my work
All History Opinion Painting Articles Photos Links Contact
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οίνος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οίνος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Περί Οίνων: To Pinot noir

To Pinot noir είναι ένα μαύρο κρασοστάφυλο, μια ποικιλία του είδους Vitis vinifera . Το όνομα επίσης αναφέρεται στους οίνους που δημιουργήθηκαν κυρίως από ποικιλίες Pinot Noir.

Το όνομά του προέρχεται από τις γαλλικές λέξεις Pinot «πεύκο» και noir «μαύρο» και υπαινίσσεται την ποικιλία σταφυλιού με το σκούρο μωβ χρώμα και τα πυκνά συγκεντρωμένα με σχήμα σαν κουκουνάρι τσαμπιά του.

Οι ποικιλίες Pinot noir καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο, ως επί το πλείστον στις ψυχρότερες περιοχές, αλλά το σταφύλι αυτό κατά κύριο λόγο σχετίζεται με την Βουργουνδία στην Αλσατία, μια πολύ γνωστή περιοχή της Γαλλίας .

Το Pinot Noir γνωρίζει μεγάλη άνθιση και καλλιεργείται εντός αλλά και εκτός Γαλλίας, όπως η Ιταλία, Γερμανία, Ελλάδα, όσο και σε αρκετές χώρες του Νέου Κόσμου (ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Νότια Αφρική). Σε αρκετές περιοχές είναι γνωστό με τοπικές παραλλαγές του ονόματός του, για παράδειγμα στην Ιταλία θα το ζητήσουμε ως Pinot Nero, ενώ στην Νότια Αφρική θα συναντήσουμε το Pinotage.

Είναι ευρέως διαδεδομένο και θεωρείται ότι παράγει μερικά από τα καλύτερα κρασιά στον κόσμο, είναι όμως μια δύσκολη ποικιλία για να καλλιεργηθεί και να μετατραπεί σε ένα άριστο κρασί.

Το Pinot Noir είναι ένα κρασί μεγάλης έντασης, ισορροπίας και δομής με βάθος και συγκέντρωση, ισορροπημένα, φρέσκια οξύτητα και ορυκτά με δελεαστικό μπουκέτο σύνθετων αρωμάτων .

Πρόκειται για ένα κρασί με διαυγές ρουμπινί χρώμα, ελαφρύ σώμα, υψηλή οξύτητα, ευγενικές ταννίνες, και κομψά αρώματα από κόκκινα φρούτα και άγρια κεράσια, μπαχαρικά και δαμάσκηνα, σμέουρα, νότες κακάο και με την δροσερή οξύτητα του ελκύει κάθε ουρανίσκο!

Απολαύστε το σε ιδανική θερμοκρασία δωματίου (18 °C) καθώς είναι εξαιρετικό με ψητά κρέατα όπως το μοσχαρίσιο ή ψητό σχάρας καθώς και γαλλικά τυριά όπως το Blue Cheese, αλλά και όλα τα κίτρινα και λευκά τυριά.


Επιμέλεια: Δημήτρης Β. Καρέλης

«Οίνος ευφραίνει καρδίαν»!!!

Γράφει ο Δημήτρης Β. Καρέλης 
Editorial -Fthia Walk  5o Τεύχος

«Οίνος ευφραίνει καρδίαν»

«Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου» έλεγαν οι πρόγονοί μας, οι Ρωμαίοι «in vino sanitas», το κρασί είναι για την υγεία και στην Κύπρο λένε «πίνε κρασίν να έχεις ζωήν». 
Λευκό, ροζέ ή κόκκινο, όπως κι αν το προτιμά κανείς, το κρασί είναι αναπόσπαστο μέρος των γαστριμαργικών μας απαιτήσεων για χιλιάδες χρόνια.  Το κρασί, με την αρχαιότερη γνωστή παραγωγή να καταγράφεται πριν 8.000 χρόνια στην Ευρώπη και τη σημερινή Γεωργία, εμφανίστηκε στα Βαλκάνια περίπου το 4500 π.Χ. και ήταν πολύ διαδεδομένο στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη.
 Στο διάβα των αιώνων  το κρασί έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη θρησκεία, από τον Έλληνα γιο του Δία Διόνυσο, θεό της βλάστησης και του κρασιού και το Ρωμαίο Βάκχο, ως τη χριστιανική Θεία Ευχαριστία και την εβραϊκή Kiddush.
Η λέξη «κρασί» αντικατέστησε τη λέξη «οίνος» στους βυζαντινούς χρόνους ίσως λόγω του ότι ο «οίνος» αποτελούσε όρο του χριστιανικού θρησκευτικού λεξιλογίου και λέξη ταμπού. Η ετυμολογία της από τη λέξη κράσις = ανάμειξη, αντανακλά τη συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων να πίνουν το κρασί τους ανακατεμένο με νερό και η πόση «άκρατου οίνου»  (ανέρωτου κρασιού) θεωρούταν βαρβαρότητα.
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα περιγράφει και επαινεί πολλές πόλεις και περιοχές της Ελλάδας που παρήγαγαν κρασί, γιατί στην αρχαία Ελλάδα δεν έπιναν το κρασί μόνο για ευχαρίστηση αλλά και ως φάρμακο. Το κρασί είναι ανεκτίμητος φίλος για την καρδιά καθώς η μικρή κατανάλωση κόκκινου κρασιού καθημερινά μαζί με τα γεύματα, κάνει μεγάλο καλό στην υγεία του ανθρώπου. Επίσης προτείνεται ως μια ασφαλής εναλλακτική λύση στο πόσιμο νερό, ως αντισηπτικό για τη θεραπεία πληγών, ως χωνευτικό, ως θεραπεία για ένα ευρύ φάσμα παθήσεων ακόμη και για μείωση του πόνου  του τοκετού.
Οι Έλληνες γνώριζαν την παλαίωση του κρασιού και χρησιμοποιούσαν θαμμένα πιθάρια σφραγισμένα με γύψο και ρετσίνι, με αποτέλεσμα την τυχαία ίσως δημιουργία της ρετσίνας.
Υπάρχουν πολλοί που δεν γνωρίζουν ότι η Ελλάδα παράγει κάποια από τα καλύτερα κρασιά του κόσμου, δροσιστικά και εύγευστα και ότι απίστευτες φιάλες προέρχονται από την εύφορη γη της.
Το κρασί βελτιώθηκε από την εποχή του Ομήρου με σύγχρονες τεχνικές οινοποίησης και φτάνει σε  μέγιστο βαθμό απόλαυσης.
Νέες ποικιλίες εκτός των παραδοσιακών έχουν φυτευτεί στην Ελλάδα και στην περιοχή της Φθιώτιδας κι αμπέλια καλλιεργούνται σχεδόν σε όλη την ηπειρωτική χώρα και τα νησιά, όπως ασύρτικο, μοσχάτο Σάμου, Ρομπόλα, Σαββατιανό, Ντομπίνα, Μαλαγουζιά, Μονεμβασιά, Αγιορείτικο από τα αμπέλια του Αγίου Όρους, Ροδίτης, Φιλέρι, Νεμέας, Καμπερνιέ, ξινόμαυρο Νάουσας, Λιάτικο, Μαυροδάφνη, Μανδηλαριά, Βερτζαμί, κόκκινο Λήμνου, Κοτσιφάλι, Ξινόμαυρο, Μοσχόμαυρο κι Αθήρι.
Αρχαιότατες αναφορές υπάρχουν για την αμπελοκαλλιέργεια στην περιοχή της Φθιώτιδας, όπως στην «Ανθολογία» του Jacobs» για τοποθετημένο στην Όθρη επίγραμμα μνημείου νεαρού αρχαίου Έλληνα, του Δερξία από την Θαυμακία (Δομοκό): «Ω ξένε! Εάν φτάσεις ποτέ στην Θαυμακία που είναι πόλη αρχαία και τη Φθία που έχει καλά αμπέλια πες ότι κάποτε ανεβαίνοντας το Μαλεαίο δάσος είδες το μνημείο αυτό που έφτιαξε ο Λάμπων για το παιδί του το Δερξία, τον οποίο καθώς πήγαινε για την ένδοξη Σπάρτη, ληστές με δόλο τον παρέσυραν και του πήραν τη ζωή!».
Στη εύφορη Φθιώτιδα οι δεκάδες ποικιλίες οινοστάφυλλων παράγουν εύγευστα και ευγενή κρασιά που αφήνουν ασύγκριτη επίγευση  στον ουρανίσκο όπως ισχυρή γεύση σταφίδας ή άγριων μούρων και δαμάσκηνων, με πλούσια φρουτώδη ή μαλακά οξέα και με άρωμα μπουκέτου από ξεθωριασμένες βιολέτες, τέλειο συμπλήρωμα για gourmet σπεσιαλιτέ!
Οι παραγωγοί κρασιού στην Φθιώτιδα, με το Κτήμα Χατζημιχάλη στην Αταλάντη, τη Γαία Γκανή στο Βαρδαλή Δομοκού, το «Κτήμα Κυρίτση» στην Ξυνιάδα, τα κτήματα «Μπεκρή» και «Μακαρέ» στην Ομβριακή, το Αγρόκτημα Καραγκούνη στο Λιανοκλάδι, τους Αμπελώνες Αρβανίτη σε Πετρωτό και Δίβρη, τους Αμπελώνες Χανιώτη στην Ελάτεια, τη Γεωργακόπουλος Αμπελουργική στη Μενδενίτσα , την Ευάμπελο Γη στο Δομοκό, το Κτήμα Δημάκη στο Μαρτίνο, το Κτήμα Καραδήμου στο Μεγαπλάτανο, το Κτήμα Παπουτσή στην Αταλάντη, την Κύφαιρα στην Εκκάρα, τον Πύργο Μελά στον Αχινό και την Οινοποιία Παντρά στο Μώλο, έχουν φθάσει σε άριστο επίπεδο.
Αξίζει εδώ να ξεδιαλύνουμε ένα μύθο, καθώς πολλοί θεωρούν πως το κόκκινο κρασί παράγεται από κόκκινα και το λευκό από λευκά σταφύλια. Αυτό αν και συμβαίνει κάλλιστα γίνεται και το αντίστροφο!
Το Σεπτέμβρη ή «Τρυγητή» γνωρίστε κι απολαύστε τη γλυκιά προσμονή της νέας σοδειάς!
                    
Δημήτρης Β. Καρέλης

«Γαία Γκανή»: Το πρότυπο της Νάπα στο Δομοκό!


Στους πρόποδες του «Κασιδιάρη» με θέα τον απέραντο Θεσσαλικό κάμπο, βρίσκεται το Βαρδαλή του Δομοκού. Εκεί ο Βάϊος Γκανής έχει δημιουργήσει τους πρότυπους βιολογικούς του αμπελώνες.
Ο Βάϊος Γκανής
Η ιστορία των αμπελώνων της οικογένειας Γκανή ξεκινά κάπου στα 1920, όταν ο Κώστας Γκανής φυτεύει τον πρώτο μικρό αμπελώνα στην εύφορη γη της «αρχαίας Φθίας», κομμάτι της οποίας υπήρξε και η περιοχή της Θεσσαλιώτιδας και το σημερινό Βαρδαλή. 
Το 1967, ο εγγονός του Κωνσταντίνος φυτεύει ένα αμπελώνα δέκα περίπου στεμμάτων απ’ όπου τροφοδοτεί κυρίως την ντόπια αγορά. Ο Βάϊος δραστηριοποιείται στην αμπελοκαλλιέργεια το 2003 και έκτοτε έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια πραγματικά εξαιρετική βιολογική καλλιέργεια αμπέλου, σε δύο ύψη από τα 160 ως τα 260 μέτρα, τους αμπελώνες της «Γαίας Γκανή».
Αφορμή στάθηκαν οι αμπελώνες της κοιλάδας Νάπα στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α., όπου έζησε για πολλά χρόνια ο Βάϊος Γκανής.
Η περιοχή της πόλης και της κοιλάδας Νάπα, από περιοχή της άλκης, του ελαφιού, των αρκούδων Γκρίζλις και των κούγκαρς, έγινε χάρη σ’ ένα δραστήριο Ιταλό δικηγόρο, περιοχή με απέραντους παραγωγικούς και επισκέψιμους αμπελώνες!
Όταν ο Βάϊος Γκανής επισκέφτηκε τη Νάπα με το εύκρατο μεσογειακό κλίμα και διαπίστωσε πως το χωριό του το Βαρδαλή έμοιαζε, αν και σε μικρογραφία, με την περιοχή της Νάπα, ονειρεύθηκε να κάνει την ιδιαίτερη πατρίδα του στην Ελλάδα μεγάλη οινοπαραγωγική περιοχή! Επέστρεψε στην πατρίδα και μετά από πολλές δυσκολίες που αντιμετώπισε, ξεκίνησε το μακρύ, επίπονο αλλά όμορφο και παραγωγικό ταξίδι στη δραστηριότητα της αμπελουργίας και οινοπαραγωγής!
Σήμερα κάνει την ελπίδα και τ’ όνειρό του πραγματικότητα, με πάνω από ογδόντα στέμματα παραγωγικών αμπελώνων βιολογικής καλλιέργειας! Οι ποικιλίες που καλλιεργεί είναι οι λευκές ποικιλίες Ασύρτικο, Ροδίτης Αλεπού, Trebbiano, Μαλαγουζιά και Λημνιό και οι ερυθρές ποικιλίες Cabernet Sauvignon και Μαυρούδι.
Στο χωριό του το Βαρδαλή Δομοκού, ο Βάϊος έχει εγκαταστήσει το οινοποιείο και το αποστακτήριό του, σε μια έκταση τεσσάρων περίπου στρεμμάτων, πλήρως εξοπλισμένο και με δυνατότητες οινοποίησης αλλά και παλαίωσης φιαλών οίνου παλαιάς εσοδείας.
Τα βαρέλια ωρίμανσης είναι από άριστη γαλλική και αμερικάνικη δρυ και ο χώρος είναι ιδανικός για την άριστη και σταδιακή ωρίμανση των οίνων της «Γαίας Γκανή».
Είχα την τύχη να γευτώ τα εξαιρετικά κρασιά της παραγωγής του Βάϊου Γκανή και σύντομα θα παρουσιάσω από τις σελίδες μας αναλυτικά τις πραγματικά άριστες εντυπώσεις που αποκόμισα μέσα από την πανδαισία γεύσεων και αρωμάτων που τα περιβάλλουν!

Στις φώτο οι αμπελώνες της Νάπα στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α.

Δημήτρης Καρέλης

Το επιδόρπιο κρασί

Πολλοί από σας αναρωτιέστε τι πρέπει να πιείτε με το επιδόρπιο, ή θέλετε να μάθετε ποια τρόφιμα πηγαίνουν καλύτερα με τους γλυκούς οίνους. Είναι ένα ευρύ θέμα που θέλει μεγάλη συζήτηση αλλά όρεξη να χουμε...

Είναι γεγονός, όπως άλλωστε και σ' όλες τις γεύσεις των τροφίμων, έτσι και στο κρασί, η προσωπική προτίμηση παίζει σημαντικό ρόλο.

Μπορεί να αγαπάμε το "γαργάλημα" στη γλώσσα του συνδυασμού Stilton με Sauternes ή μπορεί να μας αρέσει περισσότερο και να απολαμβάνουμε την έκρηξη των γεύσεων που παίρνουμε από την αντιστοίχιση του τυριού με ένα εμφιαλωμένο Vintage Port.

Ξεχάστε λοιπόν αυστηρούς και απαράβατους κανόνες. Δείτε την δοκιμή ως οδηγό που θα σας οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση. Και να θυμάστε: ο πειραματισμός είναι το ήμισυ της διασκέδασης!

Ο στόχος της αντιστοίχισης οποιουδήποτε κρασιού με το επιδόρπιο ή τα τυριά, είναι η αρμονία. Για να έχουμε το καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα, και τα δύο θα πρέπει να έχουν παρόμοια ένταση, ενώ το κρασί πρέπει πάντα να είναι ελαφρώς πιο γλυκό από το φαγητό.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία, οπότε αν προσπαθείτε για κάτι καινούριο, σε ένα πάρτι ή ένα τραπέζι, ίσως πρέπει να πάρετε δύο διαφορετικά κρασιά με διαφορετικό στυλ, ανοίξτε τα και τα δύο και αφήστε τους καλεσμένους σας να αποφασίσουν για τον εαυτό τους.

Γλυκείς Οίνοι

Υπάρχουν πολλά είδη επιδορπίου οίνου, αλλά και τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τους. Ανάμεσα στα πιο κοινά είναι τα αργά στη συγκομιδή κρασιά, από σταφύλια που έχουν αφεθεί καιρό από το αμπέλι και φυσικά αφυδατωμένα μέχρι το σημείο να γίνουν σταφίδες. Έπειτα, υπάρχουν και εξαιρετικά γλυκά κρασιά botrytised, όπως το Sauternes και Barsac στο Μπορντώ, με συμπλήρωμα ύδατος. Οι τεχνικές αυτές σε όλο τον κόσμο, παράγουν μια σχεδόν ατέλειωτη σειρά κρασιών για να πειραματιστείτε και να απολαύσετε.

Για παράδειγμα, ένα Αλσατικό γλυκό κρασί σας βομβαρδίζει με αρώματα μπαχαρικών, που υποστηρίζονται από το μέλι, και βρίσκονται σε αρμονία με τις τάρτες μήλου ή ροδάκινου με πασπαλισμένη κανέλα και ισορροπημένη οξύτητα.

Ένα επιδόρπιο κρασί Αυστραλίας, καθώς είναι τόσο έντονο, συνδιάζεται με μέλι και κουμκουάτ με μαρμελάδα, εκλεκτά γλυκά βελανιδιάς με βανίλια, και είναι ένα γλυκύτατο κρασί που λαχταρά την απλότητα του Zabaglione, του ιταλικού επιδορπίου που γίνεται με κρόκους αυγού, ζάχαρη και ένα γλυκό κρασί (συνήθως οίνο Marsala , η Moscato d'Asti ).

Για ένα γεύμα με ένα πλατώ τυριών θα ήταν ιδανική μια Σεμέλη Espera, οίνος φυσικώς γλυκύς, που παράγεται από υπερώριμα σταφύλια της ποικιλίας Gewürztraminer, στους αμπελώνες της Νεμέας.

Ένα γλυκό ταψιού – γαλακτομπούρεκο, καταΐφι ή μπακλαβάς, πρέπει να συνοδεύεται από ένα αντίστοιχα γλυκό, αλλά με υψηλή οξύτητα κρασί, που δεν θα μας "λιγώσει", τίποτα καλύτερο από ένα Βινσάντο από τη Σαντορίνη.

Για μία ποικιλία φρούτων,κάτι εύκολο και ανάλαφρο, δεν θα σας απογοητεύσουν ένα αφρώδες από Μοσχοφίλερο ή ένα ευωδιαστό Moscato d’ Asti.

Τα καπνιστά ψάρια μπορεί να είναι δύσκολος ανταγωνιστής για οποιοδήποτε κρασί, αλλά το Manzanilla από την Ισπανία δεν το αντιμετωπίσει απλά αλλά φέρνει εις πέρας τη δύσκολη αποστολή, ενώ η πικάντικη γεύση μαγιάς γλυκαίνει το λιπαρό σολομό.

Αν τώρα πρόκειται για μαύρη (bitter) σοκολάτα, τότε η Μαυροδάφνη φαίνεται να είναι… μονόδρομος.

Δημήτρης Καρέλης
www.gaiaelliniki.gr


LamiaTimes.gr                       

Το ευγενές «Refosco» της Ξυνιάδας από το «Κτήμα Κυρίτση»


Οι περιστασιακοί πότες με τους οποίους έχω μιλήσει, δεν γνωρίζουν καν ότι η Ελλάδα παράγει κάποια από τα καλύτερα κρασιά του κόσμου, κι αυτό είναι κρίμα για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού κρασιού και τις απίστευτες φιάλες που προέρχονται από την ιστορική γη της.
Ευτυχώς για μας, το κρασί έχει βελτιωθεί κάπως από την εποχή του Ομήρου, καθώς με σύγχρονες τεχνικές οινοποίησης φτάνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απόλαυσης.
Ακόμη, νέες ποικιλίες εκτός από τις παραδοσιακές ελληνικές έχουν φυτευτεί στην Ελλάδα και στην περιοχή της Βόρειας Φθιώτιδας. Μια από τις ποικιλίες που παράγονται πλέον και με ικανοποιητικότατη απόδοση και ποιότητα είναι και το Refosco.
Με περισσή φροντίδα, τέχνη και μεράκι στο Κτήμα του Κώστα Γ. Κυρίτση στην Ξυνιάδα καλλιεργείται και η ποικιλία Refosco μαζί με άλλες εξαιρετικές ποικιλίες οινοστάφυλλων.
Το Refosco είναι μια από τις αυτόχθονες κόκκινες ποικιλίες από την περιοχή του Friuli, Gavi καιTrentino στη βορειοανατολική Ιταλία. Τα Refosco παράγονται επίσης στη Σλοβενία και την Κροατία σε τμήματα της Ίστρια, με το όνομα του Refošk, ή Teran, αντίστοιχα. Το σταφύλι είναι επίσης γνωστό ως Terlan ή Terlano. Στο Φρίουλι, υπάρχει μια υπο-ποικιλία Refosco γνωστή ως Refosco dal Pedunculo.
Γενικώς ξηρό κόκκινο κρασί με ισορροπημένη οξύτητα, μεσοπρόθεσμα έως μεστή και μεσαίες τανίνες. Έχει συνήθως βαθύ κόκκινο χρωματισμό με βιολετί ραβδώσεις και οδηγεί από τη μύτη στον ουρανίσκο διακριτικό άρωμα ώριμων κόκκινων φρούτων. Το κρασί απ’ αυτό το σταφύλι μπορεί να είναι αρκετά ισχυρό με μια μικρή αλλά ευχάριστη πικράδα.
Άλλες φορές αφήνει στον ουρανίσκο μια ισχυρή γεύση σταφίδας, άγριων μούρων, και δαμάσκηνων. Το εξαίρετο ευγενές Refosco της Ξυνιάδας από το «Κτήμα Κυρίτση», που δοκίμασα πρόσφατα, έχει πλούσια αλλά ακόμα μαλακά οξέα, φρουτώδες με άρωμα και γεμάτη γεύση, η οποία ενεργεί ως ένα τέλειο συμπλήρωμα για πολλές γαστριμαργικές σπεσιαλιτέ.
Από ψητά λαχανικά, ειδικά τα άγρια μανιτάρια ως τα πικάντικα φαγητά, όπως κάρι, paprikash, τσίλι, κλπ. Το Refosco επίσης ταιριάζει ωραία με ψητό κουνέλι και πουλερικά. Αγαπά ακόμη τις ποικιλίες πολλών τυριών, κρέας και ριζότο ... Στην πλήρη ωρίμανσή του μετά από τέσσερα έως επτά έτη, το Refosco απελευθερώνει ένα μπουκέτο από ξεθωριασμένες βιολέτες και αποξηραμένα δαμάσκηνα.
Απολαύστε το ιδανικά στους 18oC.
Δημήτρης Β. Καρέλης

Contact With Me

Contact Us
DIMITRIS KARELIS
+306947185990
Athens, Greece