Μια απρόσκλητη επίσκεψη δεχθήκαμε ανήμερα του Πάσχα στην αυλή μας στο χωριό μας τον Αι-Γιώργη: Ένα μεγάλο σμήνος μελισσών που είχε λίγο πριν εγκαταλείψει την παλιά του κυψέλη, μαζί με την παλιά του βασίλισσα, οδεύοντας προς τη δημιουργία μιας καινούργιας αποικίας. Ως ελάχιστα γνώστες του γεγονότος θορυβηθήκαμε είν’ αλήθεια, βλέποντας, την ώρα της απογευματινής ραστώνης και μετά από… σημαντική οινοζυθοποσία και τον ανάλογο… περίδρομο, χιλιάδες μέλισσες να έρχονται καταπάνω μας.
Η στάση τους στην ανθισμένη κυδωνιά μας, δίπλα στα αγαπημένο τους μελισσόχορτο που την περιτριγυρίζει, ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Ένα τεράστιο τσαμπί από μέλισσες κρεμόταν σε λίγο από τα κλαδιά της κυδωνιάς, ένα θέαμα, πρωτόγνωρο κι αγριευτικό για τους αδαείς. Κι όμως το φαινόμενο της εγκατάλειψης της κυψέλης από ένα μέρος του μελισσιού κι η αναζήτηση νέας κατοικίας είναι σύνηθες φαινόμενο. Ονομάζεται αφεσμός ή σμηνουργία και συμβαίνει συχνά κατά την άνοιξη, από τον Φεβρουάριο έως τον μήνα Μάιο.
Ένα τέτοιο σμήνος είναι δυνατόν να διαθέτει πληθυσμό χιλιάδων μελισσών. Η σμηνουργία είναι το φυσικό μέσο αναπαραγωγής των αποικιών μελισσών. Λίγο πριν βγει από το κελί της η νέα βασίλισσα, η παλαιά εγκαταλείπει την κυψέλη. Την παλαιά βασίλισσα ακολουθεί τμήμα των εργατριών και των κηφήνων, σε μία προσωρινή εγκατάσταση, συνήθως κάποιο κλαδί δέντρου ή προφυλαγμένη θέση. Το σμήνος των μελισσών συγκεντρώνεται σε σφαιρική διάταξη καλύπτοντας τη βασίλισσα, έως ότου οι εργάτριες βρουν την οριστική θέση εγκατάστασης της νέας αποικίας.
Για καλή μας τύχη, ο Γιάννης και ο γιος του Κώστας, δύο έμπειροι μελισσοκόμοι τους οποίους καλέσαμε να συνδράμουν, περισυνέλεξαν άμεσα το… αδέσποτο μελίσσι για να επανέλθει η τάξη στον, για λίγο, κατεχόμενο κήπο μας!