i Love to Create!

Οι τριανταφυλλιές του κήπου μας στον Αη-Γιώργη, παρότι «ἔπομβρον μετόπωρον», δεν θέλουν να δεχθούν πως έρχεται ο χειμερινός τους λήθαργος, σα να απωθούν τη σκέψη του παγερού χιονιά, κι ανθίζουν λες και βρίσκονται στην πρώτη εαρινή τους νιότη…

Σάμπως όμως κι εμείς δεν κάνουμε το ίδιο, όταν τα μαγιάπριλα της ζωής δίνουν σκυτάλη στα χινοπωριάτικα γαϊδουροκαλόκαιρα;

Πλάτανος Αλμυρού: Στα ερείπια του χρόνου και του καιρού
Στις βορειοανατολικές κλιτές της Όθρυος λίγα χιλιόμετρα από τον Αλμυρό Μαγνησίας, βρίσκεται ένα ερειπωμένο χωριό, ο Πλάτανος, πολύ κοντά στο σημερινό συνώνυμο χωριό.
Παλιά πετρόχτιστα σπίτια ορθώνονται ακόμη και σήμερα διάσπαρτα στο χώρο, με εμφανή τα σημάδια του χρόνου και του καιρού.
Τα ερείπια των σπιτιών μαρτυρούν έναν τόπο που κάποτε έσφυζε από ζωή κι ακόμη και σήμερα μπορείς να διαπιστώσεις πως όλα έγιναν με τάξη κι αγάπη για τον τόπο εκείνο. Εκκλησιές, σπίτια κι άλλα κτίσματα υπάρχουν τριγύρω.
Τα σπίτια ήταν περικαλλή και χτισμένα, όπως δείχνει η σημερινή τους κατάσταση από περίτεχνους μαστόρους, με περίσσιο μεράκι και υπομονή.
Για τον τόπο τούτο διαβάζουμε σε  επιγραφή που είναι τοποθετημένη στην είσοδο του  παλιού χωριού και χρονολογείται από το 1978: «Το 16ο αιώνα κάτοικοι του Νοτίου Αλμυρού και της Αρχαίας Άλου εξ αιτίας πανούκλας ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ στον Πλάτανο και έτσι μεγάλωσε το χωριό. Με την καταστολή της επανάστασης του 1821, στην επαρχία μας κάηκε ολόκληρο το χωριό από τους Τούρκους. Το 1833 κάηκε και πάλι από τον λήσταρχο Βαλάτσο. Στη Θεσσαλική εξέγερση του 1854 κάηκε για τρίτη φορά ολόκληρο το χωριό από τους Τούρκους. Στην επανάσταση του 1878 καταστράφηκε ολόκληρος ο Πλάτανος. Τον Αύγουστο του 1881 απελευθερώθηκε ο Πλάτανος. Το 1897 με τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο κάηκαν αρκετά σπίτια του χωριού από τον τούρκικο στρατό. Στις 15-8-1943 κάηκε ολόκληρος ο Πλάτανος από τους Ιταλούς. Το 1960 άρχισε η εγκατάλειψη του χωριού από τους κατοίκους για νέο χωριό Πλάτανο.»
Μαθαίνουμε πως με τους συλλόγους του, όπως ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλατάνου «Η Πρόοδος» και τον Σύλλογο Αποκατάστασης Μνημείων Πλατάνου γίνεται προσπάθεια διατήρησης και αναστύλωσης του παλιού χωριού.
Ευχόμαστε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια της αναστήλωσης του χωριού, καθώς και να ’χει καλύτερη τύχη τούτος ο τόπος στο μέλλον.

Δημήτρης Β. Καρέλης

Στη Γλυκή της Θεσπρωτίας, ένα ιστορικό χωριό του Σουλίου και 2 χιλιόμετρα περίπου βορειοδυτικά, μέσα σ’ ένα μαγευτικό τοπίο, συναντάμε τις πηγές του θρυλικού Αχέροντα ποταμού.
Ο Αχέρων είναι ο ποταμός χωρίς χαρά, ο ποταμός της θλίψης, από τη λέξη «άχος» που σημαίνει θλίψη, τη θλίψη του θανάτου, καθώς στην αρχαιότητα υπήρχε η πεποίθηση πως ο Αχέροντας ήταν ο ποταμός που διέσχιζαν οι ψυχές στο μακρινό, τελευταίο τους ταξίδι από την Αχερουσία λίμνη προς το βασίλειο του Άδη.
Ο «ψυχοπομπός» Ερμής παρέδιδε τις ψυχές των νεκρών στον βαρκάρη Χάροντα, γιο του Ερέβους και της Νύκτας, στον οποίο εκείνες και έπρεπε να πληρώσουν τον οβολό τους για τη μεταφορά, πράγμα που όπως αναφέρει ο Λουκιανός, μόνο ο Μένιππος απέφυγε!
Στη δαντελωτή πορεία του ο ποταμός Αχέρων διασταυρωνόταν με τους Πυριφλεγέθοντα, τον πύρινο ποταμό και Κωκυτό, τον ποταμό του θρήνου, κοντά στο αρχαίο Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
Οι πρώτες πηγές του προέρχονται από τα χιόνια του όρους Τόμαρος των Ιωαννίνων, άλλες από τα όρη Σουλίου και τα όρη Παραμυθιάς, όμως σημαντικές πηγές του ποταμού είναι αυτές του χωριού Βουβοπόταμος κοντά στη Γλυκή.
Εκεί, μέσα σε ένα μαγικό τοπίο κοντά στη χαράδρα του Αχέροντα, αναβλύζουν παντού τα νερά του ποταμού, από βράχους, ρίζες δέντρων και εκατοντάδες υπόγειες πηγές. Το θαυμαστό τοπίο, μέσα σε πυκνή καταπράσινη βλάστηση, διασχίζουν τα γαλαζοπράσινα νερά του Αχέροντα, που σε μαγεύουν με την ορμή και την κρυστάλλινη καθαρότητά τους!
Μια πηγή από κείνες στην Γλυκή, η ιστορία μας λέει πως ήταν καταραμένη και το νερό της δεν πινόταν καθώς ήταν πολύ πικρό, όμως ο Άγιος Δονάτος, σκότωσε το τερατώδες φίδι που την φαρμάκωνε και εξόρκισε το κακό με αποτέλεσμα η πηγή να ξαναβγάλει γλυκό και καθαρό νερό.
Αξίζει να επισκεφτείτε την περιοχή αν σας φέρει ο δρόμος κοντά, καθώς εκτός από την μαγική βόλτα και πεζοπορία των δύο περίπου χιλιομέτρων των πηγών, έχετε  τη δυνατότητα να επιδοθείτε σε extreme sports όπως ράφτινγκ, κανό και ιππασία με αλογάκια της Πίνδου, αλλά και μικρά πόνυ, επίσης να γευτείτε τοπικά εδέσματα στις παραποτάμιες ταβέρνες της περιοχής ως τη γέφυρα της «Σκάλας Τζαβέλαινας».

Για το LamiaTimes.gr
Δημήτρης Β. Καρέλης
Copyright © Photos